لب گشادن

لغت نامه دهخدا

لب گشادن. [ ل َ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) مقابل لب بستن. سخن گفتن. سخن آغازیدن. بگفت آمدن. لب گشودن :
نباید گشادن در این کار لب
بر شاه باید شدن نیم شب.

فردوسی.

چنین گفت پس با دبیر بزرگ
که بگشای لب را تو ای پیر گرگ.

فردوسی.

نیشکر با همه شیرینی اگر لب بگشایی
پیش لعل شکرینت سر انگشت بخاید.

سعدی.

( مصدر ) شروع بسخن گفتن کردن لب گشودن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید