لب شکر

لغت نامه دهخدا

لب شکر. [ ل َ ش َ / ش ِ ک َ ] ( ص مرکب ) لب چاک. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

لب چاک لب شکری : لب شکر گشته ای که تا دانند جای دندان شکستنت خالی است . ( میر معصوم تجلی آنند . لغ. )

پیشنهاد کاربران

بپرس