لب سپید کردن. [ ل َ س َ /س ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دندان سپید کردن. کنایه از تبسم کردن باشد یعنی نیم خند شدن. ( برهان ) : زان تا لبی سپید کند هر سیه زبان دردا که چون زبان قلم گشت دفترم.
سید حسن غزنوی.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) تبسم کردن : زان تالبی سپید کند هر سیه زبان دردا که چون زبان قلم گشت دفترم . ( حسن غزنوی لغ. )
