لائوتْسِه (ح ۶۰۴ـ۵۳۱پ م)(Lao zi (or Lao Tzu))
لائوتْسِه
(یا: لائودزی) فیلسوف چینی. او را عموماً بنیاد گذار آیین تائو (تائوئیسم) می انگارند، آیینی که در آن بر «تائو» به مثابۀ راه چاره ناپذیر و هماهنگ جهان هستی تأکید نهاده شده است. از زندگی او اطلاعی قطعی در دست نیست. تائوته چینگ، کتاب مقدس تائوئیستی، منسوب به اوست اما ظاهراً تاریخ آن به قرن ۳پ م می رسد. او را غالباً بر روی گاومیشی آسیایی یا بر گاوی نر، با کتابی در دست، ترسیم کرده اند. بر طبق روایات ئائوئیستی، گفته می شود که او ۷۰ سال در زهدان مادرش زیسته و سپیدموی به دنیا آمده است. لائوتسه در مقام مورخ، به سمت مسئول بایگانی اسناد ایالت چو منسوب شد. اما پس از مشاهدۀ سرآغاز زوال آن سرزمین در کوهستان های ناحیۀ غرب عزلت گزید. مرزبان، در کنار مرز، از او خواست که تعلیماتش را بنویسد و او تائوته چینگ را نوشت. پس از عزیمتش، دیگر هرگز کسی او را ندید.
لائوتْسِه
(یا: لائودزی) فیلسوف چینی. او را عموماً بنیاد گذار آیین تائو (تائوئیسم) می انگارند، آیینی که در آن بر «تائو» به مثابۀ راه چاره ناپذیر و هماهنگ جهان هستی تأکید نهاده شده است. از زندگی او اطلاعی قطعی در دست نیست. تائوته چینگ، کتاب مقدس تائوئیستی، منسوب به اوست اما ظاهراً تاریخ آن به قرن ۳پ م می رسد. او را غالباً بر روی گاومیشی آسیایی یا بر گاوی نر، با کتابی در دست، ترسیم کرده اند. بر طبق روایات ئائوئیستی، گفته می شود که او ۷۰ سال در زهدان مادرش زیسته و سپیدموی به دنیا آمده است. لائوتسه در مقام مورخ، به سمت مسئول بایگانی اسناد ایالت چو منسوب شد. اما پس از مشاهدۀ سرآغاز زوال آن سرزمین در کوهستان های ناحیۀ غرب عزلت گزید. مرزبان، در کنار مرز، از او خواست که تعلیماتش را بنویسد و او تائوته چینگ را نوشت. پس از عزیمتش، دیگر هرگز کسی او را ندید.
wikijoo: لایوتسه