لایه الکترونی ( به انگلیسی: Electron Shell ) یا مدار الکترونی در علم شیمی اصطلاحی برای تعریف مدار یا مدارهایی در اطراف هستهٔ اتم است که الکترون ها در حوزهٔ آن، در اطراف هستهٔ اتم، در نظر گرفته می شوند. نزدیک ترین لایه به هسته، لایهٔ نخست، دومین لایه، لایهٔ دوم و به همین صورت تا لایهٔ هفتم، می توان برای تعداد لایه ها متصور بود.
هر لایه، به تعداد ثابتی می تواند الکترون را در خود جای دهد. لایهٔ نخست توانایی جای دادن حداکثر دو الکترون و لایهٔ دوم تا حداکثر هشت الکترون را در خود جای می دهد. تعداد الکترون ها در لایه های بعدی، از طریق رابطه ۲n۲ معین می شوند. در این رابطه، n نمایانگر عدد لایهٔ الکترونی است.
گاز های نجیب با رنگ زرد مشخص شده اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهر لایه، به تعداد ثابتی می تواند الکترون را در خود جای دهد. لایهٔ نخست توانایی جای دادن حداکثر دو الکترون و لایهٔ دوم تا حداکثر هشت الکترون را در خود جای می دهد. تعداد الکترون ها در لایه های بعدی، از طریق رابطه ۲n۲ معین می شوند. در این رابطه، n نمایانگر عدد لایهٔ الکترونی است.
گاز های نجیب با رنگ زرد مشخص شده اند.
wiki: لایه الکترونی