لایه فیزیکی اترنت

لایه فیزیکی اترنت: لایه فیزیکی از خانواده استانداردهای شبکه کامپیوتری اترنت است که توسط موسسه مهندسین برق و الکترونیک ( IEEE ) منتشر شده است. لایه فیزیکی ویژگی های الکتریکی یا نوری و سرعت انتقال اتصال فیزیکی بین یک دستگاه و شبکه یا بین دستگاه های شبکه را مشخص می کند. این لایه با لایه نظارت بر دسترسی و انتقال و لایه پیوند منطقی تکمیل می شود.
لایه فیزیکی اترنت از سال ۱۹۸۰ شروع به نوشتن و تکامل شده است. این لایه از ظرفیت ۱۰ مگابیت بر ثانیه تا ۴۰۰ گیگابیت بر ثانیه در محیط فیزیکی از کابل کواکسیال حجیم تا جفت تابیده و فیبر نوری با دسترسی استاندارد را داراست.
بسیاری از آداپتورهای اترنت و پورت های سوئیچ با استفاده از مذاکره خودکار برای تنظیم سرعت و ارتباط دوطرفه برای بهترین بازدهی، از چندین سرعت پشتیبانی می کنند. اگر مذاکره خودکار شکست بخورد، برخی از دستگاه های چند سرعته، کاهش طرف مقابل را حس می کنند، [ ۱] اما ممکن است منجر به عدم تطابق دوطرفه شود.
اترنت ۱۰ گیگابیتی قبلاً در سال ۲۰۰۷ در شبکه های سازمانی و در شبکه اپراتور اترنت ۴۰ گیگابیتی مورد استفاده قرار گرفت. [ ۲] [ ۳]
در سال ۲۰۱۷، اترنت ۱۰۰ گیگابیتی[ ۴] تصویب شد. [ ۵] سریع ترین افزوده ها به خانواده اترنت ۲۰۰ و ۴۰۰ گیگابیت بر ثانیه بود.
توسعه ۸۰۰ گیگابیت بر ثانیه و استانداردهای اترنت ۱٫۶ ترابیت بر ثانیه در سال ۲۰۲۱ آغاز شد. [ ۶]
به طور کلی، لایه های اترنت بر اساس مشخصات خود نامگذاری می شوند[ ۷] در نامگذاری اترنت پیشوند اعداد و پسوندهای مربوط که با خط تیره جدا می شوند و نشان دهنده ویژگی های آن هستند استفاده می شود که در ذیل می بینید:
• ۱۰، ۱۰۰، ۱۰۰۰، 10G، . . . – سرعت اسمی و قابل استفاده در بالای لایه فیزیکی ( بدون پسوند = مگابیت/ثانیه، G = گیگابیت/ثانیه )
• عبارات BASE, BROAD, PASS - به ترتیب سیگنالینگ باند پایه، پهنای باند یا باند عبور را نشان می دهد.
• پسوندهای - T, - T1، S, - L، E, C, - K, H
. - T = جفت تابیده
. - T1 = جفت تابیده تک جفت
. - S = نانومتر ۸۵۰: طول موج کوتاه ( فیبر چند حالته )
. - L = نانومتر ۱۳۰۰: طول موج طولانی ( بیشتر فیبر تک حالته )
. - E = نانومتر ۱۵۰۰: طول موج فوق العاده بلند ( تک حالته )
. - B = فیبر دو طرفه ( بیشتر تک حالته ) با استفاده از مالتی پلکس کردن بر پایه تفکیک طول موج