لایِق جونْپوری، میرمحمدمراد (قرن ۱۲ق)
شاعر فارسی گوی شبه قاره. در جوانی برای دیدار صائب تبریزی پیاده از هند به اصفهان رفت. پس از بازگشت به هند، چندی به وقایع نگاری لاهور پرداخت. با میر عبدالجلیل گرامی دوستی داشت و به خواهش وی خمسه ای، از جمله یک مثنوی در پاسخ مخز ن الاسرار نظامی، سرود. همچنین از دوستان بسیار نزدیک میر عیسی بدخشی، مخاطب به همت خان، از امیران اورنگ زیب گورکانی، بود. از آثارش: دستور همت که تحریری منظوم از داستان کامروپ و کاملتاست؛ مثنوی بزمی رانی گیتکی و سندر؛ مثنوی عرفانی شمع انجمن به تقلید از مثنوی مولوی؛ مثنوی هیرورانجها.
شاعر فارسی گوی شبه قاره. در جوانی برای دیدار صائب تبریزی پیاده از هند به اصفهان رفت. پس از بازگشت به هند، چندی به وقایع نگاری لاهور پرداخت. با میر عبدالجلیل گرامی دوستی داشت و به خواهش وی خمسه ای، از جمله یک مثنوی در پاسخ مخز ن الاسرار نظامی، سرود. همچنین از دوستان بسیار نزدیک میر عیسی بدخشی، مخاطب به همت خان، از امیران اورنگ زیب گورکانی، بود. از آثارش: دستور همت که تحریری منظوم از داستان کامروپ و کاملتاست؛ مثنوی بزمی رانی گیتکی و سندر؛ مثنوی عرفانی شمع انجمن به تقلید از مثنوی مولوی؛ مثنوی هیرورانجها.
wikijoo: لایق_جونپوری،_میرمحمدمراد_(قرن_۱۲ق)