لاکهید مارتین اکس - ۵۹ کیواس اس تی ( به انگلیسی: Lockheed Martin X - 59 Quesst ) ( "فناوری سوپرسونیک آرام" ) ، که گاهی به آن QueSST می گویند، یک هواپیمای آزمایشی مافوق صوت آمریکایی است که در اسکانک ورکس برای پروژه نمایشگر پرواز کم بوم ناسا توسعه می یابد. [ ۱] طراحی اولیه در فوریه ۲۰۱۶ آغاز شد و اکس - ۵۹ برای شروع آزمایش پرواز در سال ۲۰۲۱ برنامه ریزی شد. پس از تاخیرها، از ژانویه ۲۰۲۴، برنامه ریزی شده است که برای پرواز آزمایشی در سال ۲۰۲۴ به ناسا تحویل داده شود. انتظار می رود که در ماخ ۱٫۴۲ ( ۱٬۵۰۸٫۵۱ کیلومتر بر ساعت؛ ۹۳۷٫۳۴ مایل بر ساعت ) پرواز کند در ارتفاع ۵۵٬۰۰۰ فوت ( ۱۶٬۸۰۰ متر ) ، ایجاد یک ضریب 75 سطح نویز درک شده مؤثر ( EPNdB ) برای ارزیابی قابلیت پذیرش ترابری فراصوت.
در فوریه ۲۰۱۶، لاکهید مارتین یک قرارداد طراحی اولیه با هدف پرواز در بازه زمانی ۲۰۲۰ منعقد شد. [ ۲] یک مدل در مقیاس ۹ درصد قرار بود بین فوریه و آوریل ۲۰۱۷ از ۰٫۳ ماخ تا ۱٫۶ ماخ آزمایش شود[ ۳] بررسی اولیه طراحی در ابتدا قرار بود تا ژوئن ۲۰۱۷ تکمیل شود[ ۴] در حالی که ناسا برای درخواست پیشنهادهای اوت ۲۰۱۷ سه درخواست دریافت کرد، لاکهید تنها پیشنهاد دهنده بود. [ ۵]
در ۲ آوریل ۲۰۱۸، ناسا قراردادی ۲۴۷٫۵ میلیون دلاری به لاکهید مارتین برای طراحی، ساخت و تحویل در اواخر سال ۲۰۲۱ اعطا کرد. در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۸، نیروی هوایی ایالات متحده به ناسا اطلاع داد که نام اکس - ۵۹ QueSST را به نمایشگر اختصاص داده است. [ ۶] در ماه اکتبر، ناسا لنگلی تکمیل شده بود[ نیازمند شفاف سازی] سه هفته آزمایش تونل باد در یک مدل در مقیاس ۸٪، با AOA بالا تا ۵۰ درجه و ۸۸ درجه با سرعت بسیار کم، از ۱۳ درجه در کمپین های تونل قبلی. [ ۷] آزمایش برای پایداری و کنترل استاتیک، نوسانات اجباری دینامیکی، و تجسم جریان لیزری، گسترش پیش بینی های تجربی و محاسباتی قبلی بود. [ ۸]
از ۵ نوامبر ۲۰۱۸، ناسا قرار بود آزمایش هایی را در طول دو هفته برای جمع آوری بازخورد آغاز کند: روزانه تا ۸ ضربه در مکان های مختلف که توسط ۲۰ حسگر نویز نظارت می شد و توسط ۴۰۰ ساکن توصیف می شد و ۲۵ دلار در هفته غرامت دریافت می کرد. برای شبیه سازی ضربه، یک مک دانل داگلاس اف/ای - ۱۸ هورنت در حال غواصی از ۵۰٬۰۰۰ فوت ( ۱۵٬۲۰۰ متر ) است. برای مدت کوتاهی مافوق صوت برای کاهش امواج ضربه ای بر فراز گالوستون، تگزاس، یک جزیره، و رونق قوی تر روی آب. [ ۹] در آن زمان، لاکهید مارتین ماشینکاری قسمت اول را در پالمدیل، کالیفرنیا آغاز کرده بود. [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر فوریه ۲۰۱۶، لاکهید مارتین یک قرارداد طراحی اولیه با هدف پرواز در بازه زمانی ۲۰۲۰ منعقد شد. [ ۲] یک مدل در مقیاس ۹ درصد قرار بود بین فوریه و آوریل ۲۰۱۷ از ۰٫۳ ماخ تا ۱٫۶ ماخ آزمایش شود[ ۳] بررسی اولیه طراحی در ابتدا قرار بود تا ژوئن ۲۰۱۷ تکمیل شود[ ۴] در حالی که ناسا برای درخواست پیشنهادهای اوت ۲۰۱۷ سه درخواست دریافت کرد، لاکهید تنها پیشنهاد دهنده بود. [ ۵]
در ۲ آوریل ۲۰۱۸، ناسا قراردادی ۲۴۷٫۵ میلیون دلاری به لاکهید مارتین برای طراحی، ساخت و تحویل در اواخر سال ۲۰۲۱ اعطا کرد. در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۸، نیروی هوایی ایالات متحده به ناسا اطلاع داد که نام اکس - ۵۹ QueSST را به نمایشگر اختصاص داده است. [ ۶] در ماه اکتبر، ناسا لنگلی تکمیل شده بود[ نیازمند شفاف سازی] سه هفته آزمایش تونل باد در یک مدل در مقیاس ۸٪، با AOA بالا تا ۵۰ درجه و ۸۸ درجه با سرعت بسیار کم، از ۱۳ درجه در کمپین های تونل قبلی. [ ۷] آزمایش برای پایداری و کنترل استاتیک، نوسانات اجباری دینامیکی، و تجسم جریان لیزری، گسترش پیش بینی های تجربی و محاسباتی قبلی بود. [ ۸]
از ۵ نوامبر ۲۰۱۸، ناسا قرار بود آزمایش هایی را در طول دو هفته برای جمع آوری بازخورد آغاز کند: روزانه تا ۸ ضربه در مکان های مختلف که توسط ۲۰ حسگر نویز نظارت می شد و توسط ۴۰۰ ساکن توصیف می شد و ۲۵ دلار در هفته غرامت دریافت می کرد. برای شبیه سازی ضربه، یک مک دانل داگلاس اف/ای - ۱۸ هورنت در حال غواصی از ۵۰٬۰۰۰ فوت ( ۱۵٬۲۰۰ متر ) است. برای مدت کوتاهی مافوق صوت برای کاهش امواج ضربه ای بر فراز گالوستون، تگزاس، یک جزیره، و رونق قوی تر روی آب. [ ۹] در آن زمان، لاکهید مارتین ماشینکاری قسمت اول را در پالمدیل، کالیفرنیا آغاز کرده بود. [ ۱۰]
