لاکشادویپ

دانشنامه عمومی

لَکشادویپ ( به مَلیالَم: ലക്ഷദ്വീപ് Lakṣadvīp، به دیوهی: ލަކްޝަދީބ ) که درگذشته با نام های لکادیو، مینیکوی و جزایر امیندیوی شناخته می شد، مجموعه ای از جزیره ها در دریای لاکادیو در فاصلهٔ ۲۲۰ تا ۴۴۰ کیلومتری از سواحل جنوب غربی ایالت کرالای هندوستان است. ۱۰ جزیره از این جزایر مسکونی هستند و جمعیتی در حدود ۶۴٬۴۲۹ نفر دارند.
این جزایر که در اصل بخش بالایی رشته کوهی زیردریایی ( رشته کوه چاگوس - لکادیو ) در اقیانوس هند هستند، شمالی ترین جزیره های مجمع الجزایر لاکشادویپ - مالدیو - چاگوس را تشکیل می دهند.
لاکشادویپ شامل ۳۲ کیلومتر مربع خشکی، ۴٬۲۰۰ کیلومتر مربع مرداب، ۲۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع آب های منطقه ای و ۴۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع منطقهٔ اقتصادی است.
لکشادویپ از لکشادویپا گرفته شده است که در زبان سانسکریت "لک "به معنای یک صدهزار ( लक्षं لاکشا ) جزیره ( द्वीप دویپا ) می باشد. این منطقه کوچکترین و کم جمعیترین بخش از هندوستان است.
لکشادویپ مجمع الجزایری است متشکل از دوازده آتول، سه آب سنگ و پنج ساحل زیر آبی و در مجموع حدوداً ۳۹ جزیرهٔ بزرگ و کوچک دارد. آبسنگ های لاکشادویپ در اصل همان آتول هستند هرچند بیشتر قسمت هایشان در زیر آب فرورفته و تنها جزیرهٔ ماسه ای کوچک و بی گیاهی از آنان در بالاتر از خط آب قرار گرفته است. سواحل زیر آبی نیز آتول های فرورفته در آب هستند. تقریباً تمامی آتول ها در جهت شمال شرقی - جنوب غربی قرار دارند و جزیره ها در لبهٔ شرقی و آبسنگی تقریباً زیر دریایی در لبهٔ غربی آن واقع شده و مردابی نیز در میان آن ها محصور است. لاکشادویپ همچنین دارای ۱۰ جزیره مسکونی، ۱۷ جزیره غیر مسکونی، ۴ جزیرک تازه شکل گرفته و ۵ آبسنگ زیردریایی می باشد.
جزیره های کاراواتی ( پایتخت لاکشادویپ با نام کاواراتی نیز در این جزیره قرار دارد ) ، آگاتی، مینیکوی و امینی از مهم ترین جزایر لکشادویپ هستند. جمعیت کل این منطقه در سرشماری سال ۲۰۱۱ برابر با ۶۴٬۴۲۹ نفر بوده است.
عکس لاکشادویپعکس لاکشادویپعکس لاکشادویپ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

لاکْشادْویپ (Lakshadweep)
(یا: جزایر لاکادیو) گروهی متشکل از ۳۶ جزیرۀ مرجانی، در اقیانوس هند، به فاصلۀ ۳۲۰کیلومتری ساحل مالابار و یکی از سرزمین های اتحادی هند. ۳۲ کیلومتر مربع مساحت و ۶۵هزار نفر جمعیت دارد (۲۰۰۱). دَه جزیره از جزایر فوق مسکونی اند؛ مراکز اداری این جزایر در جزیرۀ کاوراتی قرار دارند. واسکو دو گاما نخستین اروپایی بود که در ۱۴۹۹ از این جزایر دیدن کرد. جزایر مزبور از ۱۸۷۷ تا زمان استقلال هند در ۱۹۴۷ مستعمرۀ بریتانیا بودند.

پیشنهاد کاربران

بپرس