لاک تراش

لغت نامه دهخدا

لاک تراش. [ ت َ ] ( نف مرکب ) آنکه لاک سازد.

لاک تراش. [ ت َ ] ( اِخ ) نام دیهی به هزار جریب مازندران. ( مازندران و استراباد رابینو ص 124 بخش انگلیسی ). دهی از دهستان هزار جریب بخش چهاردانگه شهرستان ساری. واقع در 50 هزارگزی شمال خاوری کیاسر. کوهستانی ، جنگلی ، معتدل و مرطوب. دارای 360 تن سکنه مازندرانی و فارسی زبان. آب آن از چشمه سار، محصول غلات و عسل و لبنیات و ارزن شغل اهالی زراعت و گله داری ، صنایع دستی زنان شال و کرباس بافی و راه مالرو است. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه لاک سازد و پردازد .
نام دیهی بهزارجریب مازندران

گویش مازنی

/laak teraash/ خراط لاک و چوب

پیشنهاد کاربران

بپرس