لاوئِه ماکْس (۱۸۷۹ـ۱۹۶۰)(Laue, Max)
لاوئِه ماکْس
فیزیک دان آلمانی. به سبب پژوهش پیش گامانه اش در زمینۀ اندازه گیری طول موج پرتوهای ایکس در فرآیند پراش آن ها، هنگام گذار از فواصل تنگ بین اتم ها در بلورها، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۱۴ دست یافت. این پژوهش به روش طیف نمایی پرتو ایکس منجر شد که در فیزیک هسته ای، و نیز در پراش پرتو ایکس، برای شناسایی ساختار مولکولی مواد پیچیدۀ زیست شناختی کاربرد دارد. لاوئه در نزدیکی کوبلنتس زاده شد و در دانشگاه های گوتینگن و برلین درس خواند. از ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۹، دستیار ماکس پلانک در انستیتوی فیزیک نظری در برلین بود. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۴، در انستیتوی فیزیک نظری مونیخ کار می کرد و سپس، استاد دانشگاه فرانکفورت شد. بعد از جنگ جهانی اول، مدیر انستیتوی فیزیک نظری برلین شد و در ۱۹۴۳، در اعتراض به سیاست نازی ها استعفا کرد. اگرچه از مشارکت در طرح انرژی اتمی آلمان امتناع ورزیده بود، بعد از جنگ جهانی دوم از سوی متحدین در بریتانیا تحت نظر قرار گرفت. در ۱۹۴۶ به آلمان بازگشت و در ۱۹۵۱، مدیر مؤسسۀ تحقیقاتی شیمی فیزیک ماکس پلانک شد. نظراتش دربارۀ گذار پرتوهای ایکس از بلورها، که برای نخستین بار در ۱۹۱۲ به آزمون گذاشته شد، به صورت تجربی ساختار بلورها و ماهیت تابش ایکس را نشان می داد. او در ابتدا فقط برهم کنش بین اتم های بلور و تابش را درنظر گرفته بود، ولی بعدها نظریه اش را با توجه به نیروهای مؤثر بین اتم ها تصحیح کرد.
لاوئِه ماکْس
فیزیک دان آلمانی. به سبب پژوهش پیش گامانه اش در زمینۀ اندازه گیری طول موج پرتوهای ایکس در فرآیند پراش آن ها، هنگام گذار از فواصل تنگ بین اتم ها در بلورها، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۱۴ دست یافت. این پژوهش به روش طیف نمایی پرتو ایکس منجر شد که در فیزیک هسته ای، و نیز در پراش پرتو ایکس، برای شناسایی ساختار مولکولی مواد پیچیدۀ زیست شناختی کاربرد دارد. لاوئه در نزدیکی کوبلنتس زاده شد و در دانشگاه های گوتینگن و برلین درس خواند. از ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۹، دستیار ماکس پلانک در انستیتوی فیزیک نظری در برلین بود. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۴، در انستیتوی فیزیک نظری مونیخ کار می کرد و سپس، استاد دانشگاه فرانکفورت شد. بعد از جنگ جهانی اول، مدیر انستیتوی فیزیک نظری برلین شد و در ۱۹۴۳، در اعتراض به سیاست نازی ها استعفا کرد. اگرچه از مشارکت در طرح انرژی اتمی آلمان امتناع ورزیده بود، بعد از جنگ جهانی دوم از سوی متحدین در بریتانیا تحت نظر قرار گرفت. در ۱۹۴۶ به آلمان بازگشت و در ۱۹۵۱، مدیر مؤسسۀ تحقیقاتی شیمی فیزیک ماکس پلانک شد. نظراتش دربارۀ گذار پرتوهای ایکس از بلورها، که برای نخستین بار در ۱۹۱۲ به آزمون گذاشته شد، به صورت تجربی ساختار بلورها و ماهیت تابش ایکس را نشان می داد. او در ابتدا فقط برهم کنش بین اتم های بلور و تابش را درنظر گرفته بود، ولی بعدها نظریه اش را با توجه به نیروهای مؤثر بین اتم ها تصحیح کرد.
wikijoo: لاویه_ماکس