لاوِل، بِرْنارْد (۱۹۱۳)(Lovell, Bernard)
لاوِل، بِرْنارْد
رادیواخترشناس انگلیسی. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۸۱، سرپرست ایستگاه آزمایشگاهی جادرل بَنک، آزمایشگاه های اخترشناسی رادیویی نافیلد کنونی، در چشر انگلستان بود. در ۱۹۶۱ به لقب اشرافی سِر ملقب شد. طی جنگ جهانی دوم، در زمینۀ سامانۀ رادار برای بهبود نشانه گیری در بمباران حمله های شبانه کار می کرد. بعد از جنگ نشان داد که رادار می تواند وسیلۀ سودمندی در اخترشناسی باشد و برای تأسیس ایستگاه اخترشناسی رادیویی تلاش کرد. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷، جادرل بَنک، در چشر بنا شد و چندین تلسکوپ رادیویی بزرگ، ازجمله دستگاهی ۷۶متری، ساخته شدند. با این که هزینۀ هنگفت آن مورد انتقاد قرار گرفت، موفقیت عمومی آن پس از ردگیری ماهوارۀ شورویاسپوتنیک ۱ در ۱۹۵۷، آیندۀ کاری آن را تضمین کرد. لاول در اولدلَند کامن، گلاسترشِر، زاده شد و در دانشگاه بریستول درس خواند. در ۱۹۳۳، در رشتۀ فیزیک دانش آموخته شد. دوران فعالیت های دانشگاهی اش را در دانشگاه منچستر گذراند. از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹، در زمینۀ پرتوهای کیهانی، و درخلال جنگ جهانی در زمینۀ ساخت رادار کار می کرد. پس از جنگ مدرس فیزیک شد. در ۱۹۵۰ کشف کرد که چشمه های رادیویی کهکشانی امواج را با طول موج ثابتی گسیل می کنند و نوسان (چشمک زنی)هایی که در سطح زمین ثبت می شوند، صرفاً براثر برخورد امواج رادیویی با یون سپهر (لایه ای در جوّ بیرونی زمین)، و عبور از آن پدید می آیند. در ۱۹۵۱، نخستین استاد اخترشناسی رادیویی در دانشگاه منچستر شد. در ۱۹۵۵، به عضویت انجمن سلطنتی درآمد و از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱، رئیس انجمن سلطنتی اخترشناسی بود. کتاب های او عبارت اند از اخترشناسی رادیویی (۱۹۵۱)، فرد و عالم، از مجموعه سخنرانی های «ریت» در بی بی سی (۱۹۵۸)، کاوش فضا با رادیو، با همکاری هنبری براون (۱۹۵۷)؛ کاوش فضای خارجی (۱۹۶۱)، اکتشاف عالم (۱۹۶۳)، داستان جادرل بنک (۱۹۶۸)، و بیرون از سمت الرأس (۱۹۷۳).
لاوِل، بِرْنارْد
رادیواخترشناس انگلیسی. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۸۱، سرپرست ایستگاه آزمایشگاهی جادرل بَنک، آزمایشگاه های اخترشناسی رادیویی نافیلد کنونی، در چشر انگلستان بود. در ۱۹۶۱ به لقب اشرافی سِر ملقب شد. طی جنگ جهانی دوم، در زمینۀ سامانۀ رادار برای بهبود نشانه گیری در بمباران حمله های شبانه کار می کرد. بعد از جنگ نشان داد که رادار می تواند وسیلۀ سودمندی در اخترشناسی باشد و برای تأسیس ایستگاه اخترشناسی رادیویی تلاش کرد. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷، جادرل بَنک، در چشر بنا شد و چندین تلسکوپ رادیویی بزرگ، ازجمله دستگاهی ۷۶متری، ساخته شدند. با این که هزینۀ هنگفت آن مورد انتقاد قرار گرفت، موفقیت عمومی آن پس از ردگیری ماهوارۀ شورویاسپوتنیک ۱ در ۱۹۵۷، آیندۀ کاری آن را تضمین کرد. لاول در اولدلَند کامن، گلاسترشِر، زاده شد و در دانشگاه بریستول درس خواند. در ۱۹۳۳، در رشتۀ فیزیک دانش آموخته شد. دوران فعالیت های دانشگاهی اش را در دانشگاه منچستر گذراند. از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹، در زمینۀ پرتوهای کیهانی، و درخلال جنگ جهانی در زمینۀ ساخت رادار کار می کرد. پس از جنگ مدرس فیزیک شد. در ۱۹۵۰ کشف کرد که چشمه های رادیویی کهکشانی امواج را با طول موج ثابتی گسیل می کنند و نوسان (چشمک زنی)هایی که در سطح زمین ثبت می شوند، صرفاً براثر برخورد امواج رادیویی با یون سپهر (لایه ای در جوّ بیرونی زمین)، و عبور از آن پدید می آیند. در ۱۹۵۱، نخستین استاد اخترشناسی رادیویی در دانشگاه منچستر شد. در ۱۹۵۵، به عضویت انجمن سلطنتی درآمد و از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱، رئیس انجمن سلطنتی اخترشناسی بود. کتاب های او عبارت اند از اخترشناسی رادیویی (۱۹۵۱)، فرد و عالم، از مجموعه سخنرانی های «ریت» در بی بی سی (۱۹۵۸)، کاوش فضا با رادیو، با همکاری هنبری براون (۱۹۵۷)؛ کاوش فضای خارجی (۱۹۶۱)، اکتشاف عالم (۱۹۶۳)، داستان جادرل بنک (۱۹۶۸)، و بیرون از سمت الرأس (۱۹۷۳).
wikijoo: لاول،_برنارد_(۱۹۱۳)