لاهیج ( دیگر نام ها: لایزان، لاهیچ، لاگیچ، لُهوج ) ( ترکی آذربایجانی: Lahıc ) روستایی است در شهرستان اسماعیللی در شمال غربی باکو در جمهوری آذربایجان. این روستا در دامنه های جنوبی قفقاز قرار دارد. جمعیت آن در حدود ۸۶۰ نفر است که از تات ها هستند و به زبان تاتی صحبت می کنند . لاهیج بخاطر صنایع دستی اصیل به ویژه مسگری از شهرت بالایی در جمهوری آذربایجان برخوردار است. قالیهای این روستا در آذربایجان و قفقاز جنوبی معروف است. لاهیج از سامانهٔ پساب کهنی برخوردار است که برخی کارشناسان مدعیند که به ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ سال پیش برمیگردد. به علت بسامد بالای زمین لرزه ها در لاهیج، مردم محلی فن های قابل اطمینان و پیچیده ای را در سازه های خود بکار برده اند.
... [مشاهده متن کامل]
مردم این روستا از نژاد تات ها هستند. آنها به زبان تاتی و گویش تاتی قفقازی صحبت میکنند. مردم تات در سال های دور از قفقاز تا خراسان شمالی را تشکیل می شدند ولی با گذر زمان زبان تاتی کمتر تکلم می شود.
لاهیج یکی از کهن ترین زیستگاههای بشر در جمهوری آذربایجان است. روستا در کرانه چپ رودخانه قیردیمان در دامنه های رشته کوه نیال قرار دارد . مردمان آن به زبان تاتی سخن می گویند . زیستگاه لاهیج از لحاظ طرح بندی روستایی ِ نامعمول و سازه های شخصی و مذهبی، سامانه ترابری و مردم شناسی بیمانند است. بگونه ای که خیابانها و میدانهای سنگفرش و سامانهٔ پساب و لوله های آب توسعه یافته آن نشان میدهد، لاهیج نمونه ای موجود از یک شهرنشینی و معماری کهن است. «کورابندیس» ( سامانه پساب ) زیرزمینی آن که از سنگ رودخانه ای ساخته شده و به هزار سال پیش برمیگردد بنظر یکی از باستانی ترین سامانه های پساب در جهان است. .
شهروندان لاهیج به خود لهیجن ( لُهیجُن Lohijon ) می گویند که از نام خود روستا در زبان محلی یعنی «لُهوج» ( Lohuj. جمع: Lohijon. ) گرفته شده است.
علی بایرامف، یک از انقلابیون آذربایجانی و از رهبران حزب مسلمان سوسیال دموکرات
مناف سلیمانف، پژوهشگر و نویسنده آذربایجانی
• پرونده های رسانه ای مربوط به Lahıc در ویکی انبار
• Lahich
• Excursion to Lahich
• Lahic Journal; From Splendid Isolation, Treasures for the World
... [مشاهده متن کامل]
مردم این روستا از نژاد تات ها هستند. آنها به زبان تاتی و گویش تاتی قفقازی صحبت میکنند. مردم تات در سال های دور از قفقاز تا خراسان شمالی را تشکیل می شدند ولی با گذر زمان زبان تاتی کمتر تکلم می شود.
لاهیج یکی از کهن ترین زیستگاههای بشر در جمهوری آذربایجان است. روستا در کرانه چپ رودخانه قیردیمان در دامنه های رشته کوه نیال قرار دارد . مردمان آن به زبان تاتی سخن می گویند . زیستگاه لاهیج از لحاظ طرح بندی روستایی ِ نامعمول و سازه های شخصی و مذهبی، سامانه ترابری و مردم شناسی بیمانند است. بگونه ای که خیابانها و میدانهای سنگفرش و سامانهٔ پساب و لوله های آب توسعه یافته آن نشان میدهد، لاهیج نمونه ای موجود از یک شهرنشینی و معماری کهن است. «کورابندیس» ( سامانه پساب ) زیرزمینی آن که از سنگ رودخانه ای ساخته شده و به هزار سال پیش برمیگردد بنظر یکی از باستانی ترین سامانه های پساب در جهان است. .
شهروندان لاهیج به خود لهیجن ( لُهیجُن Lohijon ) می گویند که از نام خود روستا در زبان محلی یعنی «لُهوج» ( Lohuj. جمع: Lohijon. ) گرفته شده است.
علی بایرامف، یک از انقلابیون آذربایجانی و از رهبران حزب مسلمان سوسیال دموکرات
مناف سلیمانف، پژوهشگر و نویسنده آذربایجانی
• پرونده های رسانه ای مربوط به Lahıc در ویکی انبار
