لاهون

لغت نامه دهخدا

لاهون. ( ع ص ، اِ ) ج ِ لاهی. آنانکه بقصد به گناه مبتلی نشده باشند بل به غفلت و خطا. || کودکان گناه ناکرده. ( منتهی الارب ).

لاهون. ( اِخ ) شهری است به صعید مصر و مسجد یوسف الصدیق بدانجاست و هم سدّی که برای برگردانیدن آب به فیوم ساخته اند. ( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

شهریست به صعید مصر و مسجد یوسف الصدیق بدانجاست

پیشنهاد کاربران

بپرس