[ویکی نور] «حسن لاهوتی»، در سال 1323ش، در شهر سبزوار به دنیا آمد.
تحصیلات ابتدائی و متوسطه را که به پایان برد، برای دریافت لیسانس زبان انگلیسی، وارد دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد شد. با همه مشغله درس و کار اداری، نه از ادب فارسی گسست و نه از موسیقی ایرانی. او از نوجوانی به این دو، دل بسته بود.
لاهوتی، برای تأمین معاش از همان سال اول دانشکده، در بخش اخبار اداره رادیو مشهد به کار پرداخت و بعد از کسب دانشنامه لیسانس و اتمام دوره سربازی به استخدام رسمی سازمان رادیو - تلویزیون ملی آن زمان درآمد و بازهم در همان قسمت اخبار، سرگرم کار شد.
وی تازه ازدواج کرده بود که وسایل سفر آمریکا فراهم آمد و برای ادامه تحصیل راهی آن دیار شد. او از دانشگاه ایالتی میشیگان، دانشنامه فوق لیسانس گرفت و بعد از انقلاب به مشهد بازگشت، اما سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی، او را در مهرماه 1359، بازنشسته کرد؛ ناچار، یکی دو سال، کارهای آزاد از کارخانه داری گرفته تا ساختمان سازی را آزمود، ولی هیچ یک را مطابق میل و طبع هنرمند خود نیافت.
لاهوتی، از آبان سال 1363، با عنوان مترجم، به خدمت بنیاد تازه تأسیس پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی درآمد. ممارست او در ادب فارسی، احاطه بر زبان انگلیسی و هم جواری اش با استاد سید جلال الدین آشتیانی، از وی محقق و مترجمی کم مانند به وجود آورد. لاهوتی، کتاب های گران سنگی چون «شکوه شمس» پروفسور شیمل و «شرح مثنوی» اثر نیکلسون را در کنار پیر و مراد و هم خانه خود، استاد آشتیانی ترجمه کرد.
وی مدتی مدرس دانشگاه پیام نور بود و بعد از آن عضو هیئت علمی گروه انگلیسی دانشگاه آزاد مشهد شد. او در این دانشگاه، گاهی متن و گاهی دستور زبان انگلیسی درس می داد، اما بیش از همه، به تدریس و ترجمه مشغول بود که در واقع فن خاص او به شمار می رفت.
تحصیلات ابتدائی و متوسطه را که به پایان برد، برای دریافت لیسانس زبان انگلیسی، وارد دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد شد. با همه مشغله درس و کار اداری، نه از ادب فارسی گسست و نه از موسیقی ایرانی. او از نوجوانی به این دو، دل بسته بود.
لاهوتی، برای تأمین معاش از همان سال اول دانشکده، در بخش اخبار اداره رادیو مشهد به کار پرداخت و بعد از کسب دانشنامه لیسانس و اتمام دوره سربازی به استخدام رسمی سازمان رادیو - تلویزیون ملی آن زمان درآمد و بازهم در همان قسمت اخبار، سرگرم کار شد.
وی تازه ازدواج کرده بود که وسایل سفر آمریکا فراهم آمد و برای ادامه تحصیل راهی آن دیار شد. او از دانشگاه ایالتی میشیگان، دانشنامه فوق لیسانس گرفت و بعد از انقلاب به مشهد بازگشت، اما سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی، او را در مهرماه 1359، بازنشسته کرد؛ ناچار، یکی دو سال، کارهای آزاد از کارخانه داری گرفته تا ساختمان سازی را آزمود، ولی هیچ یک را مطابق میل و طبع هنرمند خود نیافت.
لاهوتی، از آبان سال 1363، با عنوان مترجم، به خدمت بنیاد تازه تأسیس پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی درآمد. ممارست او در ادب فارسی، احاطه بر زبان انگلیسی و هم جواری اش با استاد سید جلال الدین آشتیانی، از وی محقق و مترجمی کم مانند به وجود آورد. لاهوتی، کتاب های گران سنگی چون «شکوه شمس» پروفسور شیمل و «شرح مثنوی» اثر نیکلسون را در کنار پیر و مراد و هم خانه خود، استاد آشتیانی ترجمه کرد.
وی مدتی مدرس دانشگاه پیام نور بود و بعد از آن عضو هیئت علمی گروه انگلیسی دانشگاه آزاد مشهد شد. او در این دانشگاه، گاهی متن و گاهی دستور زبان انگلیسی درس می داد، اما بیش از همه، به تدریس و ترجمه مشغول بود که در واقع فن خاص او به شمار می رفت.
wikinoor: لاهوتی،_حسن