لانْگِت ـ هیگینز، هیو کریسْتوفِر (۱۹۲۳ـ ۲۰۰۴ )(Longuet-Higgins, Hugh Christopher)
متخصص شیمی نظری، اهل انگلستان. کاربرد آنالیزهای ریاضی بسیار دقیق، مخصوصاً مکانیک آماری را در مسائل شیمی توسعه داد. در کِنت زاده شد و در آکسفورد درس خواند. از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۴، استاد فیزیک نظری در کینگز کالج لندن بود. از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷، استاد شیمی نظری (محض) کیمبریج بود. سپس به دانشگاه ادینبورگ رفت تا دربارۀ سیستم های داده پردازی و هوش مصنوعی مطالعه کند. او تصور می کرد این مطالعات بیشتر به بیولوژی نزدیک است تا فیزیک پزشکی. در ۱۹۷۴، به دانشگاه ساسکس رفت و به مطالعۀ مکانیسم های زبان و فهم موسیقی تعمیم داد. لانگت ـ هیگینز با موفقیت ساختار هیدریدهای بورو سپس، ساختار هیدرید بریلیوم و وجود یون-(B۱۲H۱۲)۲ را پیش بینی کرد. در ۱۹۴۷، نظریۀ اربیتالی مولکول های آلی مزدوج را مطرح کرد و نتایجی را که به صورت تجربی ده ها سال شناخته شده بودند، از طرق نظری به دست آورد. چگونگی بیان خصوصیات سیستم های مزدوج را با نظریۀ اربیتال مولکولی، و با بررسی اربیتال های غیر پیوندی نشان داد. برای تشریح خصوصیات ترمودینامیکی مخلوط ها نظریه ای عرضه کرد که بعداً آن را به محلول های پلیمری نیز تعمیم داد. خصوصیات نوری مولکول های مارپیچ را بررسی کرد و در زمینۀ طیف الکترون نیز تحقیقاتی صورت داد. از ۱۹۵۴، از تکنیک های ریاضی برای پیشگویی مسائل شیمی محض استفاده می کرد. ازجمله پیش بینی کرد که سیلکوبوتادی ان، که همه مترصد ساخت آن بودند، به شکل لیگاندی متصل به فلز واسطه است. سه سال بعد این ترکیب با موفقیت تهیه شد. همچنین، نظریۀ گروه را برای تعریف عناصر تقارن مولکول های غیر صلب، نظیر هیدرازین (N۲H۴)، به کار بست و ترازهای کوانتومی اختصاصی این مولکول را طبقه بندی کرد.
متخصص شیمی نظری، اهل انگلستان. کاربرد آنالیزهای ریاضی بسیار دقیق، مخصوصاً مکانیک آماری را در مسائل شیمی توسعه داد. در کِنت زاده شد و در آکسفورد درس خواند. از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۴، استاد فیزیک نظری در کینگز کالج لندن بود. از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷، استاد شیمی نظری (محض) کیمبریج بود. سپس به دانشگاه ادینبورگ رفت تا دربارۀ سیستم های داده پردازی و هوش مصنوعی مطالعه کند. او تصور می کرد این مطالعات بیشتر به بیولوژی نزدیک است تا فیزیک پزشکی. در ۱۹۷۴، به دانشگاه ساسکس رفت و به مطالعۀ مکانیسم های زبان و فهم موسیقی تعمیم داد. لانگت ـ هیگینز با موفقیت ساختار هیدریدهای بورو سپس، ساختار هیدرید بریلیوم و وجود یون-(B۱۲H۱۲)۲ را پیش بینی کرد. در ۱۹۴۷، نظریۀ اربیتالی مولکول های آلی مزدوج را مطرح کرد و نتایجی را که به صورت تجربی ده ها سال شناخته شده بودند، از طرق نظری به دست آورد. چگونگی بیان خصوصیات سیستم های مزدوج را با نظریۀ اربیتال مولکولی، و با بررسی اربیتال های غیر پیوندی نشان داد. برای تشریح خصوصیات ترمودینامیکی مخلوط ها نظریه ای عرضه کرد که بعداً آن را به محلول های پلیمری نیز تعمیم داد. خصوصیات نوری مولکول های مارپیچ را بررسی کرد و در زمینۀ طیف الکترون نیز تحقیقاتی صورت داد. از ۱۹۵۴، از تکنیک های ریاضی برای پیشگویی مسائل شیمی محض استفاده می کرد. ازجمله پیش بینی کرد که سیلکوبوتادی ان، که همه مترصد ساخت آن بودند، به شکل لیگاندی متصل به فلز واسطه است. سه سال بعد این ترکیب با موفقیت تهیه شد. همچنین، نظریۀ گروه را برای تعریف عناصر تقارن مولکول های غیر صلب، نظیر هیدرازین (N۲H۴)، به کار بست و ترازهای کوانتومی اختصاصی این مولکول را طبقه بندی کرد.