لانگ آیلند. لانْگ آیْلَنْد (Long Island)
جزیره ای در شرق ایالت منهتن و جنوب ایالت کونکتیکت امریکا، با ۳,۶۲۷ کیلومتر مربع مساحت و ۶,۱۶۱,۵۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). تنگۀ لانگ آیلند و ایست ریور آن را از سرزمین اصلی امریکا جدا کرده اند. بیشتر مناطق آن مسکونی است و در شرق آن کشاورزی رواج دارد. هنری هودسن در ۱۶۰۹ این جزیره را کشف کرد و از دهۀ ۱۶۴۰ مهاجران هندی در نیوآمستردام در غرب و مهاجران انگلیسی از نیوانگلند از شرق این جزیره ساکن شدند. نبرد لانگ آیلند در ۱۷۷۶ در این جا اتفاق افتاد.
جزیره ای در شرق ایالت منهتن و جنوب ایالت کونکتیکت امریکا، با ۳,۶۲۷ کیلومتر مربع مساحت و ۶,۱۶۱,۵۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). تنگۀ لانگ آیلند و ایست ریور آن را از سرزمین اصلی امریکا جدا کرده اند. بیشتر مناطق آن مسکونی است و در شرق آن کشاورزی رواج دارد. هنری هودسن در ۱۶۰۹ این جزیره را کشف کرد و از دهۀ ۱۶۴۰ مهاجران هندی در نیوآمستردام در غرب و مهاجران انگلیسی از نیوانگلند از شرق این جزیره ساکن شدند. نبرد لانگ آیلند در ۱۷۷۶ در این جا اتفاق افتاد.
wikijoo: لانگ_آیلند