مدول های سطحی یک لامینیت کامپوزیتی را می توان مستقیماً با اعمال قانون ترکیب معادلات در مدول کامپوزیت های تک جهته به دست آورد. کامپلیانس سطحی به سادگی معکوس مدل های سطحی است. اگر ثوابت مهندسی مورد نظر باشند، آن ها را می توان از اجزاء کامپلیانس های سطحی به دست آورد. روابط میان ثوابت مهندسی و لایه های مجزا و ثوابت مهندسی لامینیت بسیار پیچیده است.
برای به دست آوردن اجزاء کامپلیانس ها از روی مدول ها لازم است که از ماتریس معکوس استفاده شود. در این عملیات، تمام اجزاء مدول ها در اندازه گیری و محاسبه هر جزء کامپلیانس سهیم هستند. مشاهده ضربه ناشی از تغییر مدول ها به تغییر کامپلیانس مشکل است. هیچ وقت نسبت های ساده یا روابط خطی وجود ندارند. اثر چنین تغییری روی مدول ها در ثوابت مهندسی منتجه حتی کمتر مشهود است. این موضوع در لامینیت های دو جهته عمومی نشان داده است که در آن ها نسبت پواسون هیچگاه در محدوده مرزی که بر مواد ایزو تروپیک تحمیل می شود، محدود نمی گردد. آن ها ممکن است بزرگتر از نیم یا کوچکتر از صفر باشند. این نشان دهنده یک موفقیت در طراحی فرمول هایی است که برای مواد سنتی پیشنهاد شده است. تمایل به ساخت مواد کامپوزیت ارتوتروپیک یا شبه ایزوتروپیک قابل فهم است. اما به این ترتیب طراح ممکن است خود از موقعیت های مناسب در طراحی بهینه فرار کند.
مواد لامینیت شده کامپوزیتی با روابطی مانند تنش - کرنش کامپوزیت های تک جهته اداره می شوند. مدول های سطحی یک لامینیت محدود به مدول های لایه های مجز است. اما کامپلیانس ها و ثوابت مهندسی با کامپلیانس ها و ثوابت مهندسی لایه های مجزا محدود نمی شوند. زمانی که ثوابت ماده محدود نیستند، تکیه کردن به حدس شخصی بسیار مشکل است. این دلیل اهمیت نظم هنگام کار کردن با مواد کامپوزیت است. باید در تعیین علائم دقت شود. دانستن این نکته که چگونه خواص لایه های مجزا به سختی لامینیت منجر می شود، ضروری است. در این دیدگاه اجزاء مدول ها ترجیح دارند. چرا که اختلاف آن ها با خواص لایه ای و آرایه های پی در پی توسط روابط ساده، صریح و خطی فراهم آمده و اداره می شوند. همچنین دانستن تعداد درجات آزادی مجاز و معتبر زمانی که آرایش لایه ای را جهت دستیابی به لامینیت بهینه تغییر داده ایم، یا اضافه یا کم می کنیم، بسیار حائز اهمیت است.
سختی خمشی لامینیت های کامپوزیتی را می توان با استفاده از روش سختی سطحی به دست آورد. در ابتدا باید مدول سختی را توسط فاکتورهای وزنی با سختی لایه های مجزا مرتبط نمود. مدول لامینیت های کامپوزیتی، تابع ساده خطی لایه های مجزا نمی باشند. این تابع در مورد مدول های سطحی صادق است. اما در مورد مدول خمشی، لایه های خارجی بیش از لایه های داخلی در آن سهیم هستند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرای به دست آوردن اجزاء کامپلیانس ها از روی مدول ها لازم است که از ماتریس معکوس استفاده شود. در این عملیات، تمام اجزاء مدول ها در اندازه گیری و محاسبه هر جزء کامپلیانس سهیم هستند. مشاهده ضربه ناشی از تغییر مدول ها به تغییر کامپلیانس مشکل است. هیچ وقت نسبت های ساده یا روابط خطی وجود ندارند. اثر چنین تغییری روی مدول ها در ثوابت مهندسی منتجه حتی کمتر مشهود است. این موضوع در لامینیت های دو جهته عمومی نشان داده است که در آن ها نسبت پواسون هیچگاه در محدوده مرزی که بر مواد ایزو تروپیک تحمیل می شود، محدود نمی گردد. آن ها ممکن است بزرگتر از نیم یا کوچکتر از صفر باشند. این نشان دهنده یک موفقیت در طراحی فرمول هایی است که برای مواد سنتی پیشنهاد شده است. تمایل به ساخت مواد کامپوزیت ارتوتروپیک یا شبه ایزوتروپیک قابل فهم است. اما به این ترتیب طراح ممکن است خود از موقعیت های مناسب در طراحی بهینه فرار کند.
مواد لامینیت شده کامپوزیتی با روابطی مانند تنش - کرنش کامپوزیت های تک جهته اداره می شوند. مدول های سطحی یک لامینیت محدود به مدول های لایه های مجز است. اما کامپلیانس ها و ثوابت مهندسی با کامپلیانس ها و ثوابت مهندسی لایه های مجزا محدود نمی شوند. زمانی که ثوابت ماده محدود نیستند، تکیه کردن به حدس شخصی بسیار مشکل است. این دلیل اهمیت نظم هنگام کار کردن با مواد کامپوزیت است. باید در تعیین علائم دقت شود. دانستن این نکته که چگونه خواص لایه های مجزا به سختی لامینیت منجر می شود، ضروری است. در این دیدگاه اجزاء مدول ها ترجیح دارند. چرا که اختلاف آن ها با خواص لایه ای و آرایه های پی در پی توسط روابط ساده، صریح و خطی فراهم آمده و اداره می شوند. همچنین دانستن تعداد درجات آزادی مجاز و معتبر زمانی که آرایش لایه ای را جهت دستیابی به لامینیت بهینه تغییر داده ایم، یا اضافه یا کم می کنیم، بسیار حائز اهمیت است.
سختی خمشی لامینیت های کامپوزیتی را می توان با استفاده از روش سختی سطحی به دست آورد. در ابتدا باید مدول سختی را توسط فاکتورهای وزنی با سختی لایه های مجزا مرتبط نمود. مدول لامینیت های کامپوزیتی، تابع ساده خطی لایه های مجزا نمی باشند. این تابع در مورد مدول های سطحی صادق است. اما در مورد مدول خمشی، لایه های خارجی بیش از لایه های داخلی در آن سهیم هستند. [ ۱]
wiki: لامینیت کامپوزیتی