( لامشاحة فی الاصط••• ) لامشاحة فی الاصطلاح. [ م ُ شاح ْ ح َ ت َ فِل ْ اِ طِ ] ( ع جمله اسمیه ) ای لانزاع فیه. مُشاحة، با کسی به چیزی بخیلی کردن است و در صفت پیغمبر اکرم آمده : لیس بفظ و لا غلیظ و لا فحاش و لاعیاب و لامشاح ای لا مجادل و لامناقش. ( از منتهی الارب ).
