لامح. [ م ِ ] ( ع ص ) درخشنده. ( منتهی الارب ) : و فرزندی را که مخایل رشد و آثار نجابت و انوار کیاست و فراست بر جبین او مبین و لایح بود و در روا و رویّت ِ او لامح و لامع باشد هلاک کند. ( سندبادنامه ص 79 ). و مخایل نجابت و تباشیر شهامت بر جبین اولامح است. ( سندبادنامه ص 245 ).
فرهنگ فارسی
درخشنده ( اسم ) درخشنده تابان : و مخایل نجابت و تباشیرشهامت برجبین او لامح است .
