لام الف

لغت نامه دهخدا

لام الف. [ اَ ل ِ ] ( اِ مرکب ) لام الف لا. نام الف ساکن باشد و در الفبا آن رابه صورت «لا» ضبط کنند. و از آن در حروف الف را خواهند یعنی همزه ساکنه را. رجوع به لا شود :
قلمت نافذ امر است و چنان گر خواهد
لام الف منفی گردد ز حروف معجم.
سوزنی.
|| گره بشکل لا. الف دانه. گرهی که چون لام الف بندند. لامه :
چون لام الف گرفته من او را کنار واو
پیراسته دوزلفک چون دال کرده لام.
یوسف بن نصرکاتب.
وان فکنده نیزه ها چون لام الف در یکدگر.
کمال اسماعیل.
|| لامه. لامک. رجوع به لامه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- نام لا که بعضی آنرا جزو حروف الفبا پنداشته اند . یا لام آوردن ۲- مراد معنی لا است یعنی نه نفی : قلمت نافذ امر است و چنان گر خواهد لام الف منفف گردد ز حروف معجم . ( سوزنی لغ. ) ۳- شکل لا صورت لا : چون لام الف گرفته من او را کنار واو پیراسته دوزلفک چون دال کرده لام . ( یوسف بن نصر کاتب لغ. ) ۴- لامه لامک .

پیشنهاد کاربران

بپرس