لاله ٔ پیکانی

لغت نامه دهخدا

لاله پیکانی. [ ل َ / ل ِ ی ِ پ َ / پ ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِمرکب ) نوعی لاله. گل پیکانی. ( آنندراج ) :
میخورد بسکه بدل بی رخ او باد و بهار [ کذا ]
نیست یک گل که مرا لاله پیکانی نیست.
محسن تأثیر.
بی رخت در باغ تنها گل به چشمم خار نیست
تیر بر دل میخورد از لاله پیکانیم.
محسن تأثیر.
دوش مژگان خدنگ تو به یادم آمد
چمن سینه پر از لاله پیکانی شد.
میرزا معز فطرت.

فرهنگ فارسی

نوعی لاله . گل پیکانی

پیشنهاد کاربران

بپرس