لاله و لادن بیژنی، دوقلوهای (شیراز ۱۳۵۲ـ سنگاپور ۱۳۸۲ش)
لاله و لادن بیژنی، دوقلوهای
دو خواهر دوقلوی به هم چسبیده از ناحیۀ سر. لاله و لادن از پدر و مادری اهل روستای لُهراسب متولد شدند. والدینشان آن دو را به سبب عجیب الخلقه بودنشان رها کردند و مدتی بعد پزشکی به نام علی صفاییان آن ها را به فرزندخواندگی پذیرفت. سال ها بعد والدین اصلی پس از جست وجوی بسیار دوقلوها را در کرج یافتند و خواستار بازپس گرفتن آن ها شدند. دادگاه رأی مثبت داد، اما دخترها خود حاضر به بازگشت نشدند. لاله و لادن با وجود به هم چسبیدگی و شباهت بسیار زیاد شخصیتی، علایق و سلایق متفاوت و مستقل داشتند و با همۀ مشکلات توانستند از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شوند. لادن مایل به تحصیل حقوق و لاله علاقه مند به روزنامه نگاری بود، اما سرانجام هردو به ناچار رشتۀ حقوق را برگزیدند. میل به استقلال و جداشدن در هردو قوی بود. در ۱۹۹۶ به آلمان رفتند، اما پزشکان آلمانی جدا کردن آن ها را بسیار خطرناک دانستند و از این عمل امتناع کردند. دوقلوها در نوامبر ۲۰۰۲ برای عمل جراحی توسط پزشکی که قبلاً مورد مشابهی را با موفقیت عمل کرده بود، به سنگاپور رفتند. پس از چند ماه بررسی و مطالعه، لاله و لادن به رغم تشریح خطرات عمل جراحی برای هر دو، با عزم قاطع آمادگی خود را برای جداشدن اعلام کردند. در هشتم ژوئیۀ ۲۰۰۳ تیمی متشکل از ۲۸ جراح و بیش از ۱۰۰ دستیار در بیمارستان رافلز اقدام به جراحی کردند، اما به علت خون ریزی شدید رگ مشترک بزرگی در مغز هردو دختر، نخست لادن درگذشت و یک ساعت و نیم بعد لاله هم جان سپرد. این واقعه چند روز در بیشتر رسانه های جهان غوغایی برانگیخت و مردم ایران را نیز سخت متأثر کرد. اجساد آن دو را به ایران بازگرداندند و در جوار یکدیگر در روستای لهراسب به خاک سپردند. کوشندگی، پایداری و شجاعت لاله و لادن، علاقه، رقت و ستایش همگان را بر انگیخت.
لاله و لادن بیژنی، دوقلوهای
دو خواهر دوقلوی به هم چسبیده از ناحیۀ سر. لاله و لادن از پدر و مادری اهل روستای لُهراسب متولد شدند. والدینشان آن دو را به سبب عجیب الخلقه بودنشان رها کردند و مدتی بعد پزشکی به نام علی صفاییان آن ها را به فرزندخواندگی پذیرفت. سال ها بعد والدین اصلی پس از جست وجوی بسیار دوقلوها را در کرج یافتند و خواستار بازپس گرفتن آن ها شدند. دادگاه رأی مثبت داد، اما دخترها خود حاضر به بازگشت نشدند. لاله و لادن با وجود به هم چسبیدگی و شباهت بسیار زیاد شخصیتی، علایق و سلایق متفاوت و مستقل داشتند و با همۀ مشکلات توانستند از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شوند. لادن مایل به تحصیل حقوق و لاله علاقه مند به روزنامه نگاری بود، اما سرانجام هردو به ناچار رشتۀ حقوق را برگزیدند. میل به استقلال و جداشدن در هردو قوی بود. در ۱۹۹۶ به آلمان رفتند، اما پزشکان آلمانی جدا کردن آن ها را بسیار خطرناک دانستند و از این عمل امتناع کردند. دوقلوها در نوامبر ۲۰۰۲ برای عمل جراحی توسط پزشکی که قبلاً مورد مشابهی را با موفقیت عمل کرده بود، به سنگاپور رفتند. پس از چند ماه بررسی و مطالعه، لاله و لادن به رغم تشریح خطرات عمل جراحی برای هر دو، با عزم قاطع آمادگی خود را برای جداشدن اعلام کردند. در هشتم ژوئیۀ ۲۰۰۳ تیمی متشکل از ۲۸ جراح و بیش از ۱۰۰ دستیار در بیمارستان رافلز اقدام به جراحی کردند، اما به علت خون ریزی شدید رگ مشترک بزرگی در مغز هردو دختر، نخست لادن درگذشت و یک ساعت و نیم بعد لاله هم جان سپرد. این واقعه چند روز در بیشتر رسانه های جهان غوغایی برانگیخت و مردم ایران را نیز سخت متأثر کرد. اجساد آن دو را به ایران بازگرداندند و در جوار یکدیگر در روستای لهراسب به خاک سپردند. کوشندگی، پایداری و شجاعت لاله و لادن، علاقه، رقت و ستایش همگان را بر انگیخت.