لاله رخان

لغت نامه دهخدا

لاله رخان. [ ل َ / ل ِ رُ ] ( ص مرکب ) صفت نیکوان. صاحب گونه های سرخ و لاله مانند. خوبروی :
دایم دل تو شاد به دیدار نگاری
شیرین سخنی نوش لبی لاله رخانی.
فرخی.
سوسن سیمین شده ست و سوزن زرین
لاله رخانم ، ترا میان و مرا تن.
فرخی.
هم بت زنجیرجعدی هم بت زنجیرزلف
هم بت لاله جبینی هم بت لاله رخان.
منوچهری.
نگار لاله رخانی و ماه مشکین زلف
بلای لعبت چینی و حور سیم بری.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

۱- جمع لاله رخ . ۲- دارای رخانی سرخ و لطیف چون لاله : هم بت زنجیر جعدی هم بت زنجیر زلف هم بت لاله جبینی هم بت لاله رخان . ( منوچهری . د . ۲۲۵ )
صفت نیکوان

پیشنهاد کاربران

بپرس