لاله برگ

لغت نامه دهخدا

لاله برگ. [ ل َ / ل ِ ب َ ] ( اِ مرکب ) برگ لاله :
رویش میان حله سبز اندرون پدید
چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید.
عماره.
زلف تو از مشک ناب چنبر چنبر
روی تو از لاله برگ خرمن خرمن.
فرخی.
|| مجازاً روی :
چنان ننگش آمد ز کار هجیر
که شد لاله برگش بکردار خیر.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- برگ لاله : رویش میان حل. سبزاندرون پدید چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید . ( عماره لغ. ) ۲- چهره روی : چنان ننگش آمد ز کار هجیر که شد لاله برگش بکردار خیر . ( شا.لغ. )

پیشنهاد کاربران

بپرس