لالستان. [ ل َ ] ( اِ مرکب ) لاله ستان. رجوع به لاله ستان شود :
گر روا باشد که لالستان بود بر زاد سرو
بر مه روشن روا باشد که مشک افشان بود.
معزی.
باغ و لالستان چه باشد آستینی برفشان باغبان را گو بیا گر دامن گل میبری.
سعدی.
|| مجازاً رخسار نیکوان و محبوبان : ای تماشاگاه جانها طرف لالستان تو
مطلع خورشید زیر زلف جان افشان تو.
خاقانی.