لال پتی

لغت نامه دهخدا

لال پتی. [ ل ِ پ َ ] ( ص مرکب ) لال و پتی. که زبان ِ او گیرد. که بعض حروف از مخارج خود ادا کردن نتواند. و در تداول خانگی ، که درزبان لکنتی دارد ( کودک و غیره ). رجوع به پتی شود.

فرهنگ فارسی

از اتباع که زبان او گیرد

گویش مازنی

/laal peti/ الکن – لال

پیشنهاد کاربران

بپرس