لاقه

لغت نامه دهخدا

لاقه. [ ق َ / ق ِ ] ( اِ ) لاغه. تنگ. عدل. لنگه. تا. تابار. یکی از دو قسمت بار اشتر یا خر؛ یک لاقه انگور یک لاقه برنج و غیره.

( اسم ) تنگ لنگه عدل : یک لاغه انگور یک لاغه برنج .

(قِ یا قَ ) (اِ. ) (عا. ) تنگ ، عدل ، لنگه .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید