لازار مویسیویچ کاگانویچ ( روسی: Ла́зарь Моисе́евич Кагано́вич؛ زاده ۲۲ نوامبر ۱۸۹۳ – درگذشته ۲۵ ژوئیهٔ ۱۹۹۱ ) سیاست مدار اهل اتحاد جماهیر شوروی، و از نزدیکان ژوزف استالین در اداره کشور بود.
کاگانویچ در یک خانواده یهودی در اوکراین امروزی ( در آن زمان بخشی از امپراتوری روسیه ) در سال ۱۸۹۳ به دنیا آمد. او در نوجوانی و اوایل جوانی به عنوان کفاش کار می کرد و در سال ۱۹۱۱ به عضویت جناح بلشویک حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه درآمد. در دهه ۱۹۱۰ کاگانویچ به عنوان فعال حزبی در دونتسک، ساراتوف و بلاروس فعال بود و رهبری انقلابیون بلشویک در بلاروس طی انقلاب اکتبر را برعهده داشت.
... [مشاهده متن کامل]
در اوایل دهه ۱۹۲۰ تحت رهبری وی حکمرانی شوروی در ترکستان غربی تثبیت شد. در سال ۱۹۲۲ ژوزف استالین او را به فعالیت های سیاسی حزب کمونیست شوروی وارد کرد و از همان زمان کاگانویچ به یکی از متحدان اصلی استالین تبدیل شد. او به سرعت پله های ترقی سیاسی در حزب را طی کرد و در سال ۱۹۲۴ به عضویت دائم پولیتبورو درآمد. در سال ۱۹۲۵ کاگانویچ به سمت دبیر اول حزب کمونیست اوکراین منصوب شد و از اواسط دهه ۱۹۳۰ به بعد به عنوان کمیسر خلق در امور راه آهن، صنایع سنگین و نفت خدمت کرد. در طول جنگ جهانی دوم کاگانویچ به عنوان کمیسار سیاسی در جبهه های قفقاز شمالی و ماورای قفقاز خدمت کرد.
بعد از مرگ استالین در سال ۱۹۵۳ به مقام معاون اول نخست وزیر اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد ولی بعد از مشارکت در یک کودتای ناموفق علیه نیکیتا خروشچف، رهبر وقت شوروی در سال ۱۹۵۷ از تمام مقامات دولتی عزل شد و درنهایت در سال ۱۹۶۱ از حزب کمونیست شوروی اخراج شد.
لازار کاگانویچ در ۲۵ ژوئیه ۱۹۹۱، در سن ۹۷ سالگی درگذشت.
کاگانویچ در یک خانواده یهودی در اوکراین امروزی ( در آن زمان بخشی از امپراتوری روسیه ) در سال ۱۸۹۳ به دنیا آمد. او در نوجوانی و اوایل جوانی به عنوان کفاش کار می کرد و در سال ۱۹۱۱ به عضویت جناح بلشویک حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه درآمد. در دهه ۱۹۱۰ کاگانویچ به عنوان فعال حزبی در دونتسک، ساراتوف و بلاروس فعال بود و رهبری انقلابیون بلشویک در بلاروس طی انقلاب اکتبر را برعهده داشت.
... [مشاهده متن کامل]
در اوایل دهه ۱۹۲۰ تحت رهبری وی حکمرانی شوروی در ترکستان غربی تثبیت شد. در سال ۱۹۲۲ ژوزف استالین او را به فعالیت های سیاسی حزب کمونیست شوروی وارد کرد و از همان زمان کاگانویچ به یکی از متحدان اصلی استالین تبدیل شد. او به سرعت پله های ترقی سیاسی در حزب را طی کرد و در سال ۱۹۲۴ به عضویت دائم پولیتبورو درآمد. در سال ۱۹۲۵ کاگانویچ به سمت دبیر اول حزب کمونیست اوکراین منصوب شد و از اواسط دهه ۱۹۳۰ به بعد به عنوان کمیسر خلق در امور راه آهن، صنایع سنگین و نفت خدمت کرد. در طول جنگ جهانی دوم کاگانویچ به عنوان کمیسار سیاسی در جبهه های قفقاز شمالی و ماورای قفقاز خدمت کرد.
بعد از مرگ استالین در سال ۱۹۵۳ به مقام معاون اول نخست وزیر اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد ولی بعد از مشارکت در یک کودتای ناموفق علیه نیکیتا خروشچف، رهبر وقت شوروی در سال ۱۹۵۷ از تمام مقامات دولتی عزل شد و درنهایت در سال ۱۹۶۱ از حزب کمونیست شوروی اخراج شد.
لازار کاگانویچ در ۲۵ ژوئیه ۱۹۹۱، در سن ۹۷ سالگی درگذشت.
