لاروس، پیر (۱۸۱۷ ـ ۱۸۷۵)(Larousse, Pierre)
لغوی و فرهنگ نویس فرانسوی. فرزند یک آهنگر بود. در ۱۶سالگی با استفاده از بورس تحصیلی وارد دانشگاه ورسای شد. در ۲۰سالگی به زادگاه خود بازگشت و در یکی از مدارس روستایی به حرفۀ آموزگاری پرداخت. اما خیلی زود به دلیل روش خشک و انعطاف ناپذیر آموزشی از آموزگاری سرخورد و کناره گرفت. در ۱۸۴۰ برای تکمیل تحصیلات خود راهی پاریس شد. از ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۱ بار دیگر به حرفۀ آموزگاری روی آورد. در این زمان با سوزان کابههمکار شد و با او ازدواج کرد. در ۱۸۴۹ این دو کتاب آموزش زبان فرانسه به کودکان را منتشر کردند. در ۱۸۵۱ با اوگوستین بوایه که معلمی سرخورده از نظام آموزشی بوده آشنا شد و با کمک او «کتابفروشی لاروس و بوایه» را تأسیس کرد (۱۸۵۲). آن ها متون مترقی آموزشی برای کودکان، خودآموزهایی برای آموزگاران با تأکید بر شکوفایی خلاقیت و استقلال دانش آموزان منتشر کردند. در ۱۸۵۶ آن ها واژه نامۀ نوین زبان فرانسه را منتشر کردند که پیشگام لاروس کوچک شد. در ۲۷ دسامبر ۱۸۶۳، لاروس جلد اول واژه نامۀ بزرگ جهانی قرن ۱۹ را منتشر کرد که به قول خودش هدفش افزایش آگاهی ها و غنای روح و روان انسان ها بود. این واژه نامه مورد ستایش ویکتور هوگو قرار گرفت. لاروس در ۱۸۶۵ از بوایه جدا شد و به تدوین جلدهای بعدی واژه نامه بزرگ جهانی پرداخت. جلد آخر این اثر (جلد ۱۵) در ۱۸۷۶، یک سال بعد از مرگ لاروس منتشر شد. در انتشار این جلد خواهرزادۀ لاروس، به نام ژول هولیه به کمک همسر لاروس شتافت و کوشید تا مؤسسه لاروس را حفظ نماید. در ۱۸۸۵ بار دیگر بازماندگان لاروس و بوایه با یکدیگر متحد شدند و به کمک خانم لاروس، مؤسسه را گسترش دادند. این مؤسسه تا به امروز، در اختیار اخلاف این دو خانواده بودهاست و به کار انتشار کتاب های مرجع ادامه می دهد.
لغوی و فرهنگ نویس فرانسوی. فرزند یک آهنگر بود. در ۱۶سالگی با استفاده از بورس تحصیلی وارد دانشگاه ورسای شد. در ۲۰سالگی به زادگاه خود بازگشت و در یکی از مدارس روستایی به حرفۀ آموزگاری پرداخت. اما خیلی زود به دلیل روش خشک و انعطاف ناپذیر آموزشی از آموزگاری سرخورد و کناره گرفت. در ۱۸۴۰ برای تکمیل تحصیلات خود راهی پاریس شد. از ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۱ بار دیگر به حرفۀ آموزگاری روی آورد. در این زمان با سوزان کابههمکار شد و با او ازدواج کرد. در ۱۸۴۹ این دو کتاب آموزش زبان فرانسه به کودکان را منتشر کردند. در ۱۸۵۱ با اوگوستین بوایه که معلمی سرخورده از نظام آموزشی بوده آشنا شد و با کمک او «کتابفروشی لاروس و بوایه» را تأسیس کرد (۱۸۵۲). آن ها متون مترقی آموزشی برای کودکان، خودآموزهایی برای آموزگاران با تأکید بر شکوفایی خلاقیت و استقلال دانش آموزان منتشر کردند. در ۱۸۵۶ آن ها واژه نامۀ نوین زبان فرانسه را منتشر کردند که پیشگام لاروس کوچک شد. در ۲۷ دسامبر ۱۸۶۳، لاروس جلد اول واژه نامۀ بزرگ جهانی قرن ۱۹ را منتشر کرد که به قول خودش هدفش افزایش آگاهی ها و غنای روح و روان انسان ها بود. این واژه نامه مورد ستایش ویکتور هوگو قرار گرفت. لاروس در ۱۸۶۵ از بوایه جدا شد و به تدوین جلدهای بعدی واژه نامه بزرگ جهانی پرداخت. جلد آخر این اثر (جلد ۱۵) در ۱۸۷۶، یک سال بعد از مرگ لاروس منتشر شد. در انتشار این جلد خواهرزادۀ لاروس، به نام ژول هولیه به کمک همسر لاروس شتافت و کوشید تا مؤسسه لاروس را حفظ نماید. در ۱۸۸۵ بار دیگر بازماندگان لاروس و بوایه با یکدیگر متحد شدند و به کمک خانم لاروس، مؤسسه را گسترش دادند. این مؤسسه تا به امروز، در اختیار اخلاف این دو خانواده بودهاست و به کار انتشار کتاب های مرجع ادامه می دهد.
wikijoo: لاروس،_پیر_(۱۸۱۷_ـ_۱۸۷۵)