لارنگومالاسی

دانشنامه عمومی

لارنگومالاسی یا نرمی حنجره به ضعف و سستی و روی هم خوابیدن ساختارهای بالای گلوت در حنجره در هنگام دم گفته می شود که موجب ایجاد مقاومت در مسیر هوا و ایجاد صدای استریدور می گردد. در واقع شایع ترین علت ایجاد استریدور در نوزادان و کودکان، لارنگومالاسی است که ۶۰–۷۰٪ موارد را شامل می شود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] این بیماری در جنس مذکر حدود دوبرابر جنس مونث شیوع دارد و معمولاً در هفته اول زندگی آغاز می شود و تا 12 الی 48 ماه به طول می انجامد. [ ۴] [ ۵]
استریدور با فرکانس بالا در هنگام دم در هنگام تولد در مواقعی که نوزاد از لارنگومالاسی رنج می برد، الزامی نیست؛ با این حال معمولاً پس از چند هفته بروز می کند. علائم بیمار می تواند طی ۴ تا ۸ ماه اول زندگی بدتر شود. استریدور بیمار معمولاً با گریه، غذا خوردن، عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی یا خوابیدن به پشت ( supine ) تشدید می گردد. همچنین استریدور بیمار معمولاً در هنگام خواب در موارد خفیف تا متوسط از بین می رود. در حدود ۵ تا ۲۰٪ از کودکان، علائم تنفسی دیگری مانند تاکی پنه، دیس پنه، هیپوکسمی، و آپنه انسدادی خواب می تواند در صورت عدم درمان رخ دهد. [ ۶] اختلالات تغذیه ای در حدود نیمی از کودکان با مشکل خفیف تا متوسط لارنگومالاسی و تقریباً تمام کودکانی که دچار لارنگومالاسی شدید هستند ممکن است روی دهد و می تواند موجب سرفه، حملات خفگی، حملات سیانوتیک، رگورژیتاسیون، استفراغ و تغذیه کُند گردد. در بیماری های شدید، پنومنی ناشی از آسپیراسیون مکرر یا اختلال رشد کودک ناشی از کاهش مصرف کالری و افزایش نیاز متابولیک به علت افزایش فعالیت تنفسی شایع است. [ ۷]
پیش از این تصور می شد که لارنگومالاسی به علت ناهنجاری در آناتومی غضروف های حنجره است. این فرضیه به وسیله مطالعاتی که نشان می داد که در بیماران دچار لارنگومالاسی شدید، نسبت چین آری اپی گلوتیک به طول گلوت کمتری نسبت به کودکان نرمال دارند، تأیید می شد. [ ۸] با این حال این فرضیه از توضیح اینکه چرا برخی کودکان با خصوصیات مشابه بی علامت هستند، ناتوان بود. عدم تمایز و نرمال نبودن غضروف های قابل انعطاف، فرضیه دیگری است که با مطالعات بافت شناسی در کودکان علامت داری که بافت فیبروالاستیک غضروف نرمالی داشتند، ارائه گردیده است. [ ۹] با این حال اخیراً توجهات به سمت علت های عصبی - عضلانی گرایش داشته است که شامل عدم بلوغ یا ادغام غیرطبیعی رشته های عصبی محیطی، هسته های ساقه مغز و مسیرهای مسئول بلع و نگهداری مسیر هوایی است می باشد که موجب هیپوتونی عضلات فوق حنجره ای می گردد. [ ۶] این موضوع با توجه به مطالعات بافت شناسی که نشان داده اند، اندازه عصب حنجره ای فوقانی در این بیماران نسبت به افراد دیگر متفاوت است، تأیید شده است. [ ۱۰]
عکس لارنگومالاسی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس