لارمور جوزف

دانشنامه آزاد فارسی

لارْمور، جوزِف (۱۸۵۷ـ۱۹۴۲)(Larmor, Joseph)
لارْمور، جوزِف
فیزیک دان و ریاضی دان، اهل ایرلند شمالی. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۳۲، استاد کرسی لوکاسی در رشتۀ ریاضی دانشگاه کیمبریج بود. مهم ترین اثرش در زمینۀ برهم کنش میدان الکترومغناطیسی با مادۀ اتمی باردار بود، ولی در زمینۀ هیدرودینامیک نیز نوشته های بسیاری دارد. عضو حزب وحدت گرایان و از ۱۹۱۱ تا ۱۹۲۲، نمایندۀ دانشگاه کیمبریج در پارلمان انگلیس بود. در ماگراگال، واقع در کاونتی انتریم، زاده شد و در کالج کوئینز بلفاست و کالج سنت جانِ کیمبریج درس خواند. از ۱۸۸۰ تا ۱۸۸۵، استاد فلسفۀ طبیعی در کالج کوئینز گالوِی بود و سپس به کیمبریج بازگشت. اثر اصلی اش با عنوان اثیر و ماده (۱۹۰۰) دربارۀ تحلیل حرکت ماده در اثیر بود. بسیاری از فیزیک دانان آن زمان بر این باور بودند که اثیر، به منزلۀ محیط ناقل موج، همۀ فضا را فراگرفته است. لارمور در این کتاب فرمول های کاملی دربارۀ انقباض لورنتس به دست آورد که در نظریۀ نسبیت به کار آمدند. بعضی از پژوهش های مهم او عبارت اند از تعیین فرمول تابش انرژی گسیل شونده از الکترون شتاب دار، و نظریۀ حرکت تقدیمی مدارهای الکترون در میدان مغناطیسی. در ۱۹۰۱، لقب سِر گرفت.

پیشنهاد کاربران

بپرس