لاج، اولیْوِر (۱۸۵۱ـ۱۹۴۰)(Lodge, Oliver)
لاج، اولیْوِر
فیزیک دان انگلیسی. در ۱۸۹۴، دستگاهی برای ارتباطات بی سیم ساخت. این امر بر تحولات بعدی و ساخت گیرنده های رادیویی بسیار اثر گذاشت. آزمایش هایی انجام داد که نشان می دادند اثیر (اتر) وجود ندارد. این کشف برای نظریۀ نسبیت اهمیتی اساسی داشت. بعد از کشته شدن پسرش در ۱۹۱۵، به پژوهش در زمینۀ فیزیک روی آورد. در ۱۹۰۲، لقب سِر گرفت. در استفوردشر زاده شد و در دانشگاه لندن درس خواند. در ۱۸۸۱، بعد از تأسیس دانشگاه لیورپول استاد فیزیک آن جا شد. در ۱۹۰۰، به دانشگاه بیرمنگام رفت و اولین رئیس دانشگاه آن جا شد. لاج گیرندۀ خاصی اختراع کرد که ظرفی محتوی دانه های فلزی انباشته شده بود، به طوری که مقاومت الکتریکی آن با عبور تابش الکترومغناطیسی دچار تغییر می شد. این گیرنده برای آشکارسازی امواج الکترومغناطیسی طراحی شده بود، ولی در آغاز کار ارتباطات رادیویی، که لاج هم بسیار به آن علاقه داشت، از آن به منزلۀ آشکارساز امواج رادیویی استفاده شد. آزمایش های مایکلسون ـ مورلی در ۱۸۸۱ و ۱۸۸۷ نتوانستند اثیر را، که بنابه فرض محیطی برای انتشار امواج نور بود، آشکارسازی کنند. نتیجۀ منفی این آزمایشات را می شد با این فرض توضیح داد که اثیر همراه با زمین در حرکت است، اما لاج با آزمایشی هوشمندانه که در آن پرتوهای نور بین دو قرص چرخان در حرکت بودند، این فرض و استدلال را باطل کرد. با این حال، شخصاً فرضیه سازی دربارۀ وجود اثیر را پی گیری کرد و نتایج آزمایش خود را که به درستی صورت گرفته بود ناپذیرفتنی دانست.
لاج، اولیْوِر
فیزیک دان انگلیسی. در ۱۸۹۴، دستگاهی برای ارتباطات بی سیم ساخت. این امر بر تحولات بعدی و ساخت گیرنده های رادیویی بسیار اثر گذاشت. آزمایش هایی انجام داد که نشان می دادند اثیر (اتر) وجود ندارد. این کشف برای نظریۀ نسبیت اهمیتی اساسی داشت. بعد از کشته شدن پسرش در ۱۹۱۵، به پژوهش در زمینۀ فیزیک روی آورد. در ۱۹۰۲، لقب سِر گرفت. در استفوردشر زاده شد و در دانشگاه لندن درس خواند. در ۱۸۸۱، بعد از تأسیس دانشگاه لیورپول استاد فیزیک آن جا شد. در ۱۹۰۰، به دانشگاه بیرمنگام رفت و اولین رئیس دانشگاه آن جا شد. لاج گیرندۀ خاصی اختراع کرد که ظرفی محتوی دانه های فلزی انباشته شده بود، به طوری که مقاومت الکتریکی آن با عبور تابش الکترومغناطیسی دچار تغییر می شد. این گیرنده برای آشکارسازی امواج الکترومغناطیسی طراحی شده بود، ولی در آغاز کار ارتباطات رادیویی، که لاج هم بسیار به آن علاقه داشت، از آن به منزلۀ آشکارساز امواج رادیویی استفاده شد. آزمایش های مایکلسون ـ مورلی در ۱۸۸۱ و ۱۸۸۷ نتوانستند اثیر را، که بنابه فرض محیطی برای انتشار امواج نور بود، آشکارسازی کنند. نتیجۀ منفی این آزمایشات را می شد با این فرض توضیح داد که اثیر همراه با زمین در حرکت است، اما لاج با آزمایشی هوشمندانه که در آن پرتوهای نور بین دو قرص چرخان در حرکت بودند، این فرض و استدلال را باطل کرد. با این حال، شخصاً فرضیه سازی دربارۀ وجود اثیر را پی گیری کرد و نتایج آزمایش خود را که به درستی صورت گرفته بود ناپذیرفتنی دانست.
wikijoo: لاج،_اولیور_(۱۸۵۱ـ۱۹۴۰)