لابه گر. [ ب َ / ب ِ گ َ ] ( ص مرکب ) متملق : ور شدی ذرّه به ذرّه لابه گراو نبردی این زمان از تیغ سر.مولوی.
( صفت ) ۱- تضرع کننده : ور شدی ذره بذره لابه گر او نبردی این زمان از تیغ سر . ( مثنوی لغ. ) ۲- متملق چاپلوس . ۳- فریبنده .
