لائورا آنتونلی. لائورا آنتونلی ( ایتالیایی: Laura Antonelli؛ ۲۸ نوامبر ۱۹۴۱ – ۲۲ ژوئن ۲۰۱۵ ) بازیگر و مدل اهل ایتالیا بود. وی بین سال های ۱۹۶۵ تا ۱۹۹۱ میلادی در ۴۵ فیلم نقش آفرینی کرد.
لائورا آنتونلی با نامِ اصلیِ لائورا آنتوناتس در شهر پولا که در آن دوران جزئی از پادشاهی ایتالیا بود ( و امروزه در خاکِ کرواسی قرار دارد ) به دنیا آمد. [ ۱] پس از جنگ جهانی دوم، والدین او از یوگسلاوی آن زمان گریختند و در کمپ های پناهندگان ایتالیایی زندگی کردند و سرانجام ساکنِ ناپل شدند[ ۲] و پدرش در آنجا به عنوان مدیر بیمارستان مشغول به کار شد. آنتونلی در دوران کودکی به ریاضیات علاقه داشت، اما در نوجوانی در ژیمناستیک مهارت پیدا کرد. او در مصاحبه ای با نیویورک تایمز گفت: «والدینم در دوران نوجوانی مرا مجبور کرده بودند ساعت ها در کلاس های بدن سازی شرکت کنم… آن ها احساس می کردند که من زشت، دست وپا چلفتی و معمولی هستم و امیدوار بودند که دست کم اندکی گیرایی و زیبندگی پیدا کنم. البته من پیشرفت کرده و خیلی خوب شدم، مخصوصاً در رشتهٔ ژیمناستیک ریتمیک که نوعی رقص محسوب می شود. »[ ۳]
با کنار گذاشتن بلندپروازی هایش برای پرداختن حرفه ای به رشتهٔ ریاضیات، لائورا دوره های مربی گری ژیمناستیک را گذراند و به عنوان مربی این رشتهٔ ورزشی فارغ التحصیل شد. [ ۴] او به رم نقل مکان کرد و در آنجا معلم ورزش دبیرستان شد و توانست با افرادی در صنعت سرگرمی آشنا شود که به او در یافتن شغل مدلینگ کمک کردند. [ ۱]
نخستین فعالیت های آنتونلی شامل حضور در تبلیغات ایتالیایی کوکا کولا بود. در سال ۱۹۶۵، او در فیلم بلند ۱۶ ساله ها بازی کرد که البته نامش را در عنوان بندی قیلم قرار ندادند. [ ۱] نخستین فیلم آمریکایی او دکتر گلدفوت و دختران آتشپاره ( ۱۹۶۶ ) بود و پس از این، نقش های دیگری در فیلم ها ایفا کرد؛ تا آنکه با بازی در بداندیش ( ۱۹۷۳ ) به موفقیت دست یافت و مورد توجه قرار گرفت. [ ۵] او در تعدادی از فیلم های کمدی های عامیانهٔ جنسی همچون تا زمانی که ازدواج یکی مان کند نقش آفرینی کرد.
او در فیلم های جدی تری نیز نقش آفرینی نمود، از جمله آخرین فیلم لوکینو ویسکونتی به نامِ بی گناه ( ۱۹۷۶ ) . [ ۶] در فیلم عاشقانه همسر شهرآشوب در سال ۱۹۷۷، او نقش یک همسر سرخورده را بازی کرد که بیداری جنسی را تجربه می کرد. بعدها، او در شور عشق ( ۱۹۸۱ ) بازی کرد. [ ۷] از سال ۱۹۸۶ او بیشتر در سریال های تلویزیونی ایتالیایی ظاهر می شد. [ ۸] آخرین نقش سینمایی آنتونلی، بازی در فیلم بداندیش ۲۰۰۰ بود که دنباله ای برای فیلم بداندیش بود و پس از این نقش آفرینی، خود را بازنشسته کرد. [ ۹] او در سال ۱۹۷۴ برای فیلم بداندیش برنده جایزه سندیکای ملی روزنامه نگاران سینمایی ایتالیا، موسوم به روبان نقره ای شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلائورا آنتونلی با نامِ اصلیِ لائورا آنتوناتس در شهر پولا که در آن دوران جزئی از پادشاهی ایتالیا بود ( و امروزه در خاکِ کرواسی قرار دارد ) به دنیا آمد. [ ۱] پس از جنگ جهانی دوم، والدین او از یوگسلاوی آن زمان گریختند و در کمپ های پناهندگان ایتالیایی زندگی کردند و سرانجام ساکنِ ناپل شدند[ ۲] و پدرش در آنجا به عنوان مدیر بیمارستان مشغول به کار شد. آنتونلی در دوران کودکی به ریاضیات علاقه داشت، اما در نوجوانی در ژیمناستیک مهارت پیدا کرد. او در مصاحبه ای با نیویورک تایمز گفت: «والدینم در دوران نوجوانی مرا مجبور کرده بودند ساعت ها در کلاس های بدن سازی شرکت کنم… آن ها احساس می کردند که من زشت، دست وپا چلفتی و معمولی هستم و امیدوار بودند که دست کم اندکی گیرایی و زیبندگی پیدا کنم. البته من پیشرفت کرده و خیلی خوب شدم، مخصوصاً در رشتهٔ ژیمناستیک ریتمیک که نوعی رقص محسوب می شود. »[ ۳]
با کنار گذاشتن بلندپروازی هایش برای پرداختن حرفه ای به رشتهٔ ریاضیات، لائورا دوره های مربی گری ژیمناستیک را گذراند و به عنوان مربی این رشتهٔ ورزشی فارغ التحصیل شد. [ ۴] او به رم نقل مکان کرد و در آنجا معلم ورزش دبیرستان شد و توانست با افرادی در صنعت سرگرمی آشنا شود که به او در یافتن شغل مدلینگ کمک کردند. [ ۱]
نخستین فعالیت های آنتونلی شامل حضور در تبلیغات ایتالیایی کوکا کولا بود. در سال ۱۹۶۵، او در فیلم بلند ۱۶ ساله ها بازی کرد که البته نامش را در عنوان بندی قیلم قرار ندادند. [ ۱] نخستین فیلم آمریکایی او دکتر گلدفوت و دختران آتشپاره ( ۱۹۶۶ ) بود و پس از این، نقش های دیگری در فیلم ها ایفا کرد؛ تا آنکه با بازی در بداندیش ( ۱۹۷۳ ) به موفقیت دست یافت و مورد توجه قرار گرفت. [ ۵] او در تعدادی از فیلم های کمدی های عامیانهٔ جنسی همچون تا زمانی که ازدواج یکی مان کند نقش آفرینی کرد.
او در فیلم های جدی تری نیز نقش آفرینی نمود، از جمله آخرین فیلم لوکینو ویسکونتی به نامِ بی گناه ( ۱۹۷۶ ) . [ ۶] در فیلم عاشقانه همسر شهرآشوب در سال ۱۹۷۷، او نقش یک همسر سرخورده را بازی کرد که بیداری جنسی را تجربه می کرد. بعدها، او در شور عشق ( ۱۹۸۱ ) بازی کرد. [ ۷] از سال ۱۹۸۶ او بیشتر در سریال های تلویزیونی ایتالیایی ظاهر می شد. [ ۸] آخرین نقش سینمایی آنتونلی، بازی در فیلم بداندیش ۲۰۰۰ بود که دنباله ای برای فیلم بداندیش بود و پس از این نقش آفرینی، خود را بازنشسته کرد. [ ۹] او در سال ۱۹۷۴ برای فیلم بداندیش برنده جایزه سندیکای ملی روزنامه نگاران سینمایی ایتالیا، موسوم به روبان نقره ای شد.
wiki: لائورا آنتونلی