لاتن
لغت نامه دهخدا
لاتن. [ ت ُ ] ( اِخ ) در اساطیر یونان نام مادر آپلن و دیان از ژوپیتر. و هم چشم ژونن.
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
لا تِن (La Tene)
سکونتگاهی ماقبل تاریخی در انتهای شرقی دریاچۀ نوشاتل، در سوئیس. این نام به فرهنگی از عصر آهن اطلاق شد که از قرن ۵پ م تا دورۀ جهانگشایی رومیان ادامه داشت. این محل احتمالاً نقطۀ تلاقی رودی بود که اکنون وجود ندارد، زیرا بیشتر اشیای یافت شده با ساختاری چوبی مرتبط اند که گمان می رود به شکل پل بوده است. غنا و تنوّع اشیای فلزی به دست آمده، به خصوص شمشیرها و جنگ افزارها و سبکِ تازه ای از هنر تزیینی که به منزلۀ نخستین جلوۀ هنرِ سلتی شناخته می شود، از ویژگی های متمایزکنندۀ این فرهنگ به شمار می روند، اما چیزهای دیگر از دورۀ قبل از هالشتات چندان تغییری نکرده اند. مکان هایی که فرهنگ لا تن در آن به چشم می خورد، عبارت اند از آب سراهای گلاستنبری در سامرست. لا تن به سَبْکی از هنرهایی خاص اطلاق می شود که با سلت ها مرتبط است. ظهور آن در اروپای غربی در قرن ۵پ م به منزلۀ نخستین هنر مشخص سلتی انگاشته می شود. این سبک تقلیدی از سایر عوامل مؤثر بر آن نبود، اما تصویرپردازی های اکثراً خیال بافانه اش غالباً شامل تبدیل نقش مایه های کلاسیک و شرقی به آرایش جدیدی اند که از صورت متأخر هنر هالشتات دور می شوند. سبک هنر سلتی در قدیمی ترین صورت های خود، برگرفته از حرکت اقوام سلتی و داد و ستد با مدیترانه و شرق بود؛ رؤسای قبایل نیز با مصرف روزافزون اشیای تزیینی بر رونق این سبک افزودند. هنر لا تن متأخر، سِیرِ فاصله گرفتن از جوامع متمرکز و مبتنی بر سلسله مراتب و نزدیک شدن به مراکز روستایی را بیشتر منعکس می کرد و با سبک های خاصی آمیخته شد که غالباً متضمن اشکال گیاهی بود.
سکونتگاهی ماقبل تاریخی در انتهای شرقی دریاچۀ نوشاتل، در سوئیس. این نام به فرهنگی از عصر آهن اطلاق شد که از قرن ۵پ م تا دورۀ جهانگشایی رومیان ادامه داشت. این محل احتمالاً نقطۀ تلاقی رودی بود که اکنون وجود ندارد، زیرا بیشتر اشیای یافت شده با ساختاری چوبی مرتبط اند که گمان می رود به شکل پل بوده است. غنا و تنوّع اشیای فلزی به دست آمده، به خصوص شمشیرها و جنگ افزارها و سبکِ تازه ای از هنر تزیینی که به منزلۀ نخستین جلوۀ هنرِ سلتی شناخته می شود، از ویژگی های متمایزکنندۀ این فرهنگ به شمار می روند، اما چیزهای دیگر از دورۀ قبل از هالشتات چندان تغییری نکرده اند. مکان هایی که فرهنگ لا تن در آن به چشم می خورد، عبارت اند از آب سراهای گلاستنبری در سامرست. لا تن به سَبْکی از هنرهایی خاص اطلاق می شود که با سلت ها مرتبط است. ظهور آن در اروپای غربی در قرن ۵پ م به منزلۀ نخستین هنر مشخص سلتی انگاشته می شود. این سبک تقلیدی از سایر عوامل مؤثر بر آن نبود، اما تصویرپردازی های اکثراً خیال بافانه اش غالباً شامل تبدیل نقش مایه های کلاسیک و شرقی به آرایش جدیدی اند که از صورت متأخر هنر هالشتات دور می شوند. سبک هنر سلتی در قدیمی ترین صورت های خود، برگرفته از حرکت اقوام سلتی و داد و ستد با مدیترانه و شرق بود؛ رؤسای قبایل نیز با مصرف روزافزون اشیای تزیینی بر رونق این سبک افزودند. هنر لا تن متأخر، سِیرِ فاصله گرفتن از جوامع متمرکز و مبتنی بر سلسله مراتب و نزدیک شدن به مراکز روستایی را بیشتر منعکس می کرد و با سبک های خاصی آمیخته شد که غالباً متضمن اشکال گیاهی بود.
wikijoo: لا_تن
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید