لئونارد برنستاین[ الف] ( انگلیسی: Leonard Bernstein؛ ۲۵ اوت ۱۹۱۸ – ۱۴ اکتبر ۱۹۹۰ ) رهبر، آهنگساز، پیانیست، مدرس موسیقی و مؤلف آمریکایی بود. او را یکی از مهم ترین رهبران ارکستر زمان خود می دانند[ ۱] و نخستین رهبر ارکستر آمریکایی بود که مورد تحسین بین المللی قرار گرفت. به گفتهٔ دونال هناهان، منتقد و روزنامه نگارِ حوزهٔ موسیقی، برنشتاین «به طور شگفت انگیزی یکی از با استعدادترین و موفق ترین موسیقی دانان تاریخ آمریکا» بود. [ ۲] او در طول دوران فعالیتش افتخارات گوناگونی شامل هفت جایزه امی، [ ۳] دو جایزه تونی[ ۴] و ۱۶ جایزه گرمی[ ۵] دریافت کرد و نیز نامزد جایزه اسکار شد. در سال ۱۹۸۱ جایزه مرکز کندی به او داده شد. [ ۶]
برنستاین در دانشگاه هاروارد تحصیل کرد[ ۷] و با کار در فیلارمونیک نیویورک شهرت یافت. [ ۸] او رهبر یهودی[ ۹] ارکستر موسیقی کلاسیک در جهان بود و آثار زیادی نوشت که از مشهورترین آن ها می توان به نمایش های موزیکال داستان وست ساید، پیتر پن و شهر شگفت انگیز ، اپرای کندید ( که قطعهٔ «بدرخش و شاد باش»[ ب] از آن بسیار مشهور است ) ، و موسیقی فیلم در بارانداز اشاره کرد.
برنستاین نخستین رهبر ارکستر آمریکایی تبار بود که رهبری یک ارکستر سمفونیک شاخصِ آمریکایی را بر عهده گرفت. [ ۱۰] او سرپرست موسیقی فیلارمونیک نیویورک بود و رهبری ارکسترهای بزرگ جهان را بر عهده داشت و میراث قابل توجهی از آثار شنیداری و تصویری بر جا گذاشت. [ ۱۱] برنستاین همچنین در احیای مدرن موسیقی گوستاو مالر ( که بیشترین علاقه را به موسیقی او داشت ) نقش مهمی ایفا کرد. [ ۱۲] به عنوان پیانیست چیره دست، [ ۱۳] برنستاین اغلب کنسرتوهای پیانو را از روی کیبورد رهبری می کرد. او نخستین رهبر ارکستری بود که موسیقی کلاسیک را در تلویزیون با مخاطبان انبوه از طریق ده ها برنامهٔ ملی و بین المللی از جمله کنسرت جوانان با فیلارمونیک نیویورک به اشتراک گذاشت و بررسی کرد. [ ۱۴]
برنستاین علاوه بر موسیقی، یک بشردوست بود و در پشتیبانی از جنبش حقوق مدنی نقش داشت؛[ ۱۵] به جنگ ویتنام اعتراض کرد[ ۱۶] و طرفدار خلع سلاح هسته ای بود. او همچنین به منظور تحقیقات و آگاهی راجع به اچ آی وی/ایدز، پول جمع آوری می کرد و در طرح های بین المللی متعددی به منظور حقوق بشر و صلح جهانی مشارکت داشت. او سمفونی رستاخیزمالر را به مناسبت مرگ رئیس جمهور جان اف. کندی اجرا[ ۱۷] و پس از جنگ شش روزه، کنسرتی را در اسرائیل برگزار کرد. [ ۱۸] او در پایان عمر، سمفونی شماره ۹ بتهوون را در برلین به منظور بزرگداشت سقوط دیوار برلین اجرا کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرنستاین در دانشگاه هاروارد تحصیل کرد[ ۷] و با کار در فیلارمونیک نیویورک شهرت یافت. [ ۸] او رهبر یهودی[ ۹] ارکستر موسیقی کلاسیک در جهان بود و آثار زیادی نوشت که از مشهورترین آن ها می توان به نمایش های موزیکال داستان وست ساید، پیتر پن و شهر شگفت انگیز ، اپرای کندید ( که قطعهٔ «بدرخش و شاد باش»[ ب] از آن بسیار مشهور است ) ، و موسیقی فیلم در بارانداز اشاره کرد.
برنستاین نخستین رهبر ارکستر آمریکایی تبار بود که رهبری یک ارکستر سمفونیک شاخصِ آمریکایی را بر عهده گرفت. [ ۱۰] او سرپرست موسیقی فیلارمونیک نیویورک بود و رهبری ارکسترهای بزرگ جهان را بر عهده داشت و میراث قابل توجهی از آثار شنیداری و تصویری بر جا گذاشت. [ ۱۱] برنستاین همچنین در احیای مدرن موسیقی گوستاو مالر ( که بیشترین علاقه را به موسیقی او داشت ) نقش مهمی ایفا کرد. [ ۱۲] به عنوان پیانیست چیره دست، [ ۱۳] برنستاین اغلب کنسرتوهای پیانو را از روی کیبورد رهبری می کرد. او نخستین رهبر ارکستری بود که موسیقی کلاسیک را در تلویزیون با مخاطبان انبوه از طریق ده ها برنامهٔ ملی و بین المللی از جمله کنسرت جوانان با فیلارمونیک نیویورک به اشتراک گذاشت و بررسی کرد. [ ۱۴]
برنستاین علاوه بر موسیقی، یک بشردوست بود و در پشتیبانی از جنبش حقوق مدنی نقش داشت؛[ ۱۵] به جنگ ویتنام اعتراض کرد[ ۱۶] و طرفدار خلع سلاح هسته ای بود. او همچنین به منظور تحقیقات و آگاهی راجع به اچ آی وی/ایدز، پول جمع آوری می کرد و در طرح های بین المللی متعددی به منظور حقوق بشر و صلح جهانی مشارکت داشت. او سمفونی رستاخیزمالر را به مناسبت مرگ رئیس جمهور جان اف. کندی اجرا[ ۱۷] و پس از جنگ شش روزه، کنسرتی را در اسرائیل برگزار کرد. [ ۱۸] او در پایان عمر، سمفونی شماره ۹ بتهوون را در برلین به منظور بزرگداشت سقوط دیوار برلین اجرا کرد.
wiki: لئونارد برنستاین