ژان برنار لئون فوکو ( به فرانسوی: Jean Bernard Léon Foucault ) ( زاده ۱۸ سپتامبر ۱۸۱۹ در پاریس - درگذشته ۱۱ فوریه ۱۸۶۸ ) فیزیک دان اهل فرانسه است.
وی در آغاز نزد معلم خصوصی تحصیل کرد و سپس برای تحصیل پزشکی، وارد دانشکده طب پاریس شد. اما به دلیل ترسیدن از خون و علاقه فراوان به رشته های علمی، به فیزیک گرایش پیدا کرد. فوکو میان هم عصرانش یگانه بود، چراکه تنها با مطالعات و تلاش خستگی ناپذیر، مدارج ترقی علمی را پیمود و بی بهره از استاد، خود به استادی رسید. وی به زودی دریافت که در فیزیک تجربه کافی ندارد با این حال به مطالعه ریاضیات پرداخت و دامنه دانش و اطلاعات علمی اش را توسعه داد.
فوکو، شیوه های جالبی برای اندازه گیری سرعت نور به کار گرفت. اما در اثر دقت کافی نداشتن آزمایش هایش و نقص دستگاه های اندازه گیری، به نتیجه درستی نرسید. فوکو اصل مهمی را در فیزیک بنیاد نهاد و ثابت کرد که سرعت نور در آب، کمتر از سرعتش در هواست. با این نظریه به دانشمندان فهماند که نور برخلاف آنچه تصور می شد، ذره نیست و از امواج نورانیِ انرژی دار تشکیل شده است. فوکو دربارهٔ رابطه انرژی مکانیکی گرما و انرژی مکانیکی و مغناطیس، مطالعات ارزنده ای کرد. او با کشف جریان گردابی، معروف به جریان فوکو، که در اثر حرکت یک رسانا ( مانند مس ) در میدان مغناطیسی پدید می آید، یکی از مسائل فیزیک جدید را پیش نهاد.
فوکو هم چنین ثابت کرد که زمین به دور محورش می چرخد. برای این کار که در سال ۱۸۵۱ انجام شد، او یک آونگ آهنی ۳۰ کیلوگرمی با نامِ آونگِ فوکو را از گنبد پانتئون آویزان کرد. فوکو به گوی، یک سوزن گرامافون وصل کرده بود و روی زمین ( زیرِگوی ) حلقه ای از شن های مرطوب قرار داد، در برابر حیرت دیگران نشان داد، بااین که حرکت پاندول به جلو و عقب هدایت شده بود، پاندول حرکتی دوار می کرد. در واقع کفِ پانتئون در حال گردش بود یا به عبارت بهتر زمین در حال چرخیدن حول محورش بود. وی در ادامه، قطب نما را تکمیل کرد و با این ابتکار، جهت یابی قطب نما با تغییر جهت کشتی در دریا تغییر نمی کند و از میدان های مغناطیسی اثر نمی پذیرد. فوکو در ۴۸ سالگی در اثر اِم اِس درگذشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی در آغاز نزد معلم خصوصی تحصیل کرد و سپس برای تحصیل پزشکی، وارد دانشکده طب پاریس شد. اما به دلیل ترسیدن از خون و علاقه فراوان به رشته های علمی، به فیزیک گرایش پیدا کرد. فوکو میان هم عصرانش یگانه بود، چراکه تنها با مطالعات و تلاش خستگی ناپذیر، مدارج ترقی علمی را پیمود و بی بهره از استاد، خود به استادی رسید. وی به زودی دریافت که در فیزیک تجربه کافی ندارد با این حال به مطالعه ریاضیات پرداخت و دامنه دانش و اطلاعات علمی اش را توسعه داد.
فوکو، شیوه های جالبی برای اندازه گیری سرعت نور به کار گرفت. اما در اثر دقت کافی نداشتن آزمایش هایش و نقص دستگاه های اندازه گیری، به نتیجه درستی نرسید. فوکو اصل مهمی را در فیزیک بنیاد نهاد و ثابت کرد که سرعت نور در آب، کمتر از سرعتش در هواست. با این نظریه به دانشمندان فهماند که نور برخلاف آنچه تصور می شد، ذره نیست و از امواج نورانیِ انرژی دار تشکیل شده است. فوکو دربارهٔ رابطه انرژی مکانیکی گرما و انرژی مکانیکی و مغناطیس، مطالعات ارزنده ای کرد. او با کشف جریان گردابی، معروف به جریان فوکو، که در اثر حرکت یک رسانا ( مانند مس ) در میدان مغناطیسی پدید می آید، یکی از مسائل فیزیک جدید را پیش نهاد.
فوکو هم چنین ثابت کرد که زمین به دور محورش می چرخد. برای این کار که در سال ۱۸۵۱ انجام شد، او یک آونگ آهنی ۳۰ کیلوگرمی با نامِ آونگِ فوکو را از گنبد پانتئون آویزان کرد. فوکو به گوی، یک سوزن گرامافون وصل کرده بود و روی زمین ( زیرِگوی ) حلقه ای از شن های مرطوب قرار داد، در برابر حیرت دیگران نشان داد، بااین که حرکت پاندول به جلو و عقب هدایت شده بود، پاندول حرکتی دوار می کرد. در واقع کفِ پانتئون در حال گردش بود یا به عبارت بهتر زمین در حال چرخیدن حول محورش بود. وی در ادامه، قطب نما را تکمیل کرد و با این ابتکار، جهت یابی قطب نما با تغییر جهت کشتی در دریا تغییر نمی کند و از میدان های مغناطیسی اثر نمی پذیرد. فوکو در ۴۸ سالگی در اثر اِم اِس درگذشت.
wiki: لئون فوکو