لئون باتیستا آلبرتی. لئون باتیستا آلبرتی ( به ایتالیایی: Leon Battista Alberti ) نقاش، هنرمند، معمار، شاعر، فیلسوف، زبان شناس و نویسنده ایتالیایی بود. او بنیانگذار گمنام عصر رنسانس بود و در قید حیات او را مرد رنسانس می نامیدند اما امروز کمتر کسی او را به عنوان فردی می شناسد که مجموع مردمان جهان حتی اگر مجبور هستند و بودند نمی توانستند و نمی توانند پروژه های وی را عملی کنند. [ نیازمند منبع]
آلبرتی نقاش و هنرمند و معمار بزرگی بود اما شهرت وی بیشتر بواسطهٔ آثار ادبی از جمله به خاطر نظریاتش دربارهٔ هنر وچهار کتابی که در بارهٔ زندگی در فلورانس نگاشته و آن را ( دربارهٔ خانواده ) نام نهاده است. آلبرتی معمار معروف دورهٔ رنسانس بود. معمار را به عنوان انسان اندیشمند در مقابل معمار قرون وسطی که به مثال صنعتگر بود تعریف می کند. او سه کتاب مشهور در باب نقاشی، در باب مجسمه سازی و در باب هنر ساختن که به ترتیب در آنها به ارائه نظریاتش در مورد نقاشی، مجسمه سازی و معماری می پردازد. [ ۱] او در یکی از کتب مهم خود به نام ده کتاب در باب معماری می نویسد «معمار صنعتگر نیست صنعتگری تنها وسیله ای در دستان معمار است معمار کسی است که فکر و انرژی خود را به کار می گیرد تا شکل هایی را خلق کند که در ساختمان به دست استاد کار ساخته شود» آلبرتی این کتاب را در واقع به عنوان جایگزینی برای کتاب ویتروویس، یعنی در باب هنر ساختن نوشته و در چارچوبی تقریباً مشابه همین کتاب به ارائه نظراتش می پردازد. [ ۲] این کتاب به عنوان مهمترین کتاب نظری معماری در دوره رنسانس همچون کتاب ویتروویوس در ده دفتر تدوین شده است و به نام های دیگری چون ده کتاب در باب معماری و در باب هنر ساختن در ده کتاب هم شناخته می شود. [ ۳] آلبرتی در اینجا موضع زیبایی شناسانه خود در مورد معماری را ارائه می دهد که باید به شکل قطعی آن را موضعی فرمالیستی در چارچوب دو مفهوم «تناسبات مناسب» و «خط بندی» ( صفات ظاهری ) دانست. [ ۲]
به باور او تنها دنیای قابل رؤیت برای هنرمند اهمیت دارد. [ ۴] لئون باتیستا آلبرتی در کتابی با عنوان «در باب نقاشی» قواعد پرسپکتیو را شرح داد، به این صورت که تسطیح خطوط خارجی اجسام موجود در فضا بر روی یک صفحه تصویر، به کمک مخروط دیدی انجام می شود که از چشم آغاز شده و تا جسم روی صفحه امتداد می یابد، به علاوه نامبرده روشی برای محاسبه میزان کوچکنمایی جسم در پرسپکتیو نیز داشت. گفته شده که این کتاب، اولین رساله علمی در زمینه پرسپکتیو می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآلبرتی نقاش و هنرمند و معمار بزرگی بود اما شهرت وی بیشتر بواسطهٔ آثار ادبی از جمله به خاطر نظریاتش دربارهٔ هنر وچهار کتابی که در بارهٔ زندگی در فلورانس نگاشته و آن را ( دربارهٔ خانواده ) نام نهاده است. آلبرتی معمار معروف دورهٔ رنسانس بود. معمار را به عنوان انسان اندیشمند در مقابل معمار قرون وسطی که به مثال صنعتگر بود تعریف می کند. او سه کتاب مشهور در باب نقاشی، در باب مجسمه سازی و در باب هنر ساختن که به ترتیب در آنها به ارائه نظریاتش در مورد نقاشی، مجسمه سازی و معماری می پردازد. [ ۱] او در یکی از کتب مهم خود به نام ده کتاب در باب معماری می نویسد «معمار صنعتگر نیست صنعتگری تنها وسیله ای در دستان معمار است معمار کسی است که فکر و انرژی خود را به کار می گیرد تا شکل هایی را خلق کند که در ساختمان به دست استاد کار ساخته شود» آلبرتی این کتاب را در واقع به عنوان جایگزینی برای کتاب ویتروویس، یعنی در باب هنر ساختن نوشته و در چارچوبی تقریباً مشابه همین کتاب به ارائه نظراتش می پردازد. [ ۲] این کتاب به عنوان مهمترین کتاب نظری معماری در دوره رنسانس همچون کتاب ویتروویوس در ده دفتر تدوین شده است و به نام های دیگری چون ده کتاب در باب معماری و در باب هنر ساختن در ده کتاب هم شناخته می شود. [ ۳] آلبرتی در اینجا موضع زیبایی شناسانه خود در مورد معماری را ارائه می دهد که باید به شکل قطعی آن را موضعی فرمالیستی در چارچوب دو مفهوم «تناسبات مناسب» و «خط بندی» ( صفات ظاهری ) دانست. [ ۲]
به باور او تنها دنیای قابل رؤیت برای هنرمند اهمیت دارد. [ ۴] لئون باتیستا آلبرتی در کتابی با عنوان «در باب نقاشی» قواعد پرسپکتیو را شرح داد، به این صورت که تسطیح خطوط خارجی اجسام موجود در فضا بر روی یک صفحه تصویر، به کمک مخروط دیدی انجام می شود که از چشم آغاز شده و تا جسم روی صفحه امتداد می یابد، به علاوه نامبرده روشی برای محاسبه میزان کوچکنمایی جسم در پرسپکتیو نیز داشت. گفته شده که این کتاب، اولین رساله علمی در زمینه پرسپکتیو می باشد.
wiki: لئون باتیستا آلبرتی