لئوس کاراکس

لئوس کاراکس ( به فرانسوی: Leos Carax ) ( زادهٔ ۲۲ نوامبر ۱۹۶۰ ) کارگردان، نویسنده، و منتقد فرانسوی است. فیلم موتورهای مقدس کاراکس با استقبال خوب منتقدان مواجه شد. او در سال ۲۰۱۲ به خاطر کارگردانیِ این فیلم برندهٔ چند جایزهٔ بین المللی، از جمله هوگوی طلایی از جشنواره بین المللی فیلم شیکاگو شد. از فیلم های دیگرش می توان خون ناپاک ( ۱۹۸۶ ) و پولا ایکس ( ۱۹۹۹ ) را نام برد.
کاراکس در حومه شهر پاریس، فرانسه به دنیا آمد. مادرش آمریکایی و پدرش فرانسوی است. [ ۱]
لئوس کاراکس اواخردهه هفتاد میلادی وارد مجله کایه دو سینما شد، آن زمان سرژ دنی سردبیر بود. اولین نقدی که کاراکس نوشت برای فیلم سیلوستر استالونه paradise Alley بود. درسال ۱۹۷۹ یک فیلم کوتاه ساخت و سپس وارد عرصه فیلمسازی فیلم بلند شد. قبل از آن که پسری با دختر ملاقات می کند ( ۱۹۸۴ ) را منتشر کند، که شهرت او را به خاطر سبک بصری پخته اش شروع شد و جایگاهش را تثبیت کرد. همچنین شاهد اولین گروه بندی کاراکاس با دونی لوان و فیلمبردار ژان ایو اسکوفیه بود.
فیلم بعدی او خون ناپاک ( به معنای واقعی کلمه خون بد اما بیشتر با نام The Night is Young ) در سال ۱۹۸۶ بود که برخی از مخاطبانش را از خود دور کرد، اما همچنان به کشف پیچیدگی های عشق در دنیای مدرن، این بار از طریق یک تاریک تر و جنایتکارتر ادامه داد. این اثر آشکارا ادای احترامی به سینمای موج نو فرانسه بود و استفاده او از بازیگرانی مانند ژولیت بینوش ادای احترامی به تأثیرات او، به ویژه ژان لوک گدار بود. این فیلم به سی و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم برلین راه یافت. [ ۲]
پنج سال بعد، کاراکس به کارگردانی با عشاق روی پل ( ۱۹۹۱ ) بازگشت، اولین فیلم موفق تجاری اوست که داستان عاشقانه میان دو هنرمند بی خانمان را روایت می کند. اما کاری پرهزینه بود زیرا مقامات شهر پاریس تنها ۱۰ روز به او فرصت دادند تا روی پل ( Pont Neuf ) فیلمبرداری کند. واکنش اولیه او به مشکلات فیلمبرداری روی یک پل عمومی ساختن مدلی از پل در محله لانسارگ در جنوب فرانسه بود. اما در روز اول فیلمبرداری انگشت شست دونی لوان به شدت آسیب دید و باعث شد فیلم یک ماه به عقب بیفتد. مشکلات مالی بعدی باعث شد که فیلمبرداری در مدت زمان بسیار طولانی تری از آنچه در نظر گرفته شده بود، پیش برود. این فیلم با تحسین منتقدان اکران شد.