قیوند

لغت نامه دهخدا

قیوند. [ وَ ] ( اِ ) بر وزن ، ریوند، بمعنی قاوند است که پیه قاوندی باشد و آن روغنی باشد منجمد که از دانه گیرند، مانند فندق. درد پشت و سرفه کهنه را که ماده آن از سردی باشد نافع است و تخم قیوندی که در کتب طبی نوشته اند همان است. ( برهان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس