قیوله

لغت نامه دهخدا

( قیولة ) قیولة.[ ق َ ل َ ] ( ع اِ ) ناقه ای که بند کنند تا در نیمروز دوشند و شیر خورند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس