قینیان

دانشنامه آزاد فارسی

قِینیان (Kenites)
(در عبری به معنی «آهنگران») در عهد عتیق، طایفه ای از آهنگران دوره گرد از بستگان بنی اسرائیل و مَدْیَنیان در قرون ۹ـ۱۳پ م. با آن ها به فلسطین رفتند و در جنوب آن سرزمین، تا زمان داود، سکونت داشتند. پدر زن موسی، یثرون، از این طایفه بود. در عهد عتیق فراوان از آن ها سخن رفته است.

پیشنهاد کاربران

بپرس