قین

لغت نامه دهخدا

قین. [ ق َ ] ( ع مص ) نیکو و راست کردن آهنگر آهن را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). قان القین الحدید؛ سواه. ( اقرب الموارد ). || فراهم آوردن شکافتگی چیزی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). قان الشی ٔ؛ لمه. ( اقرب الموارد ). || نیکو کردن. ( منتهی الارب ). اصلاح کردن. قان الاناء؛ اصلحه. ( اقرب الموارد ). || آرایش کردن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || آفریدن. ( منتهی الارب ). قان اﷲ فلاناً علی کذا؛ خلقه. ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) بنده. ج ،قیان. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آهنگر. ( منتهی الارب ). آهنگر. و بر هر سازنده ای اطلاق گردد و در لسان آمده : «القین ؛ الصانع». ( از اقرب الموارد ). ج ، اقیان ، قیون. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِمص ) آهنگری. ( منتهی الارب ).

قین. [ق َ / ق ِ ] ( ترکی ، اِ ) شکنجه. عذاب. ( فرهنگ فارسی معین ) : هر کس را از محل اختفاء بیرون میکشیدند، بعد از قین و شکنجه و اخذ مال همان شربت شهادت می چشانیدند. ( فرهنگ فارسی معین از عالم آراء ص 413 ).

قین. [ ق َ ] ( اِخ ) آب و زمینی است از فزاره. در اینجا واقعه ای مشهور در زمان عبدالملک بن مروان اتفاق افتاد. رجوع به معجم البلدان شود.

قین. [ ق َ ] ( اِخ ) دهی است در عثَّر در یمن. ( از معجم البلدان ). دهی است به یمن از جمله قراء عُثَّر. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) شکنجه عذاب : هر کس را از مخل اختفائ بیرون می کشیدند بعد از قین و شکنجه و اخذ مال همان شربت شهادت می چشاندند .
دهی است در عثر در یمن

فرهنگ معین

(قَ یا ق ) [ تر. ] (اِ. ) شکنجه ، عذاب .

واژه نامه بختیاریکا

( قین (قی) ) نشیمنگاه؛ کون
کون؛ نشیمن؛ باسن

پیشنهاد کاربران

واژه قین ( ترکی ، اِ ) شکنجه. عذاب. ( فرهنگ فارسی معین ) : هر کس را از محل اختفاء بیرون میکشیدند، بعد از قین و شکنجه و اخذ مال همان شربت شهادت می چشانیدند. ( فرهنگ فارسی معین از عالم آراء ص 413 ) .
قین. [ ق َ ] ( اِخ ) آب و زمینی است از فزاره. در اینجا واقعه ای مشهور در زمان عبدالملک بن مروان اتفاق افتاد. رجوع به معجم البلدان شود.
...
[مشاهده متن کامل]

قین. [ ق َ ] ( اِخ ) دهی است در عثَّر در یمن. ( از معجم البلدان ) . دهی است به یمن از جمله قراء عُثَّر. ( منتهی الارب ) .
منابع ها. لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین

قین. [ق َ / ق ِ ] ( ترکی ، اِ ) شکنجه. عذاب. ( فرهنگ فارسی معین ) : هر کس را از محل اختفاء بیرون میکشیدند، بعد از قین و شکنجه و اخذ مال همان شربت شهادت می چشانیدند. ( فرهنگ فارسی معین از عالم آراء ص 413 ) .
قین. [ق َ / ق ِ ] ( ترکی ، اِ ) شکنجه. عذاب. ( فرهنگ فارسی معین ) : هر کس را از محل اختفاء بیرون میکشیدند، بعد از قین و شکنجه و اخذ مال همان شربت شهادت می چشانیدند. ( فرهنگ فارسی معین از عالم آراء ص 413 ) .
ادامه مطلبم
قِیین در ترکی به معنای برادر و خواهر همسر و شوهر هست
قین یعنی شکنجه ، سرزنش در زبان ترکی
به کُردی جنوبی و مرکزی: یعنی کینه و نفرت به دل گرفتن
واژه قین
معادل ابجد 160
تعداد حروف3
تلفظ [Qin]
ترکیب ] ( مصدر متعدی ) [[پهلوی: Qin]]
مختصات ( قَ یا ق ) [ تر. ] ( اِ. )
منبع لغت نامه دهخدا
سوراخ کون است . مقعد
با نشیمنگاه و باسن و. . . . فرق داره ضمنا متعلق به بیشتر گویش های فارسی است از حمله گویش فارسی و گویش لری است
همون باسن مبارکه
در لهجه دزفولی اما با تلفظی بین ت وق به معنای نشیمنگاه است
قین در کوردی به معنای کینه است
قینم لی هه لگرتووه:ازش کینه دارم
قین در اورامی
به مانای بدم میاید از تو
بدم میاد ازش
به معنی باسن است

انتها، ته، آخر
تاقین اش باتو هستم
تاآخرش باتو هستم
در برخی گویش ها همچون لری به معنای باسن است.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٤)

بپرس