قیمه، خورش
قیمه، خورش
(لغت ترکی به معنای خُرد کرده) از متداول ترین و معروف ترین خورش های ایرانی (← آشپزی_ایرانی،_مکتب)، فراهم آمده از تکه های کوچک گوشت ران گوسفند یا گوساله، پیازِ ساطوری شده، لپۀ خیسانده، گوجه فرنگی دونیم کرده، سیب زمینی خلال یا فندقی بُرشده، لیموعمانی سوراخ شده، زردچوبه یا زعفران ساییده، روغن، نمک و فلفل. قیمۀ ساده (فراهم آمده از گوشت راسته یا مغزِ ران، پیاز، زردچوبه، روغن، نمک، و فلفل) پایۀ انواعِ خورش هایی است که نام قیمه به خود گرفته اند، مانند قیمۀ بِه؛ قیمۀ آلو؛ قیمۀ لپه دار؛ قیمۀ رشتی؛ قیمۀ تبریزی؛ قیمه با نعنا؛ قیمه با نخودسبز؛ قیمۀ جنوبی؛ قیمۀ کنگر. قیمه از مقبول ترین خورش هایی است که به نذرانه، به ویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا در تکیه ها، مساجد و هیئت های عزاداری بار می گذارند و میان مردم تقسیم می کنند.
قیمه، خورش
(لغت ترکی به معنای خُرد کرده) از متداول ترین و معروف ترین خورش های ایرانی (← آشپزی_ایرانی،_مکتب)، فراهم آمده از تکه های کوچک گوشت ران گوسفند یا گوساله، پیازِ ساطوری شده، لپۀ خیسانده، گوجه فرنگی دونیم کرده، سیب زمینی خلال یا فندقی بُرشده، لیموعمانی سوراخ شده، زردچوبه یا زعفران ساییده، روغن، نمک و فلفل. قیمۀ ساده (فراهم آمده از گوشت راسته یا مغزِ ران، پیاز، زردچوبه، روغن، نمک، و فلفل) پایۀ انواعِ خورش هایی است که نام قیمه به خود گرفته اند، مانند قیمۀ بِه؛ قیمۀ آلو؛ قیمۀ لپه دار؛ قیمۀ رشتی؛ قیمۀ تبریزی؛ قیمه با نعنا؛ قیمه با نخودسبز؛ قیمۀ جنوبی؛ قیمۀ کنگر. قیمه از مقبول ترین خورش هایی است که به نذرانه، به ویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا در تکیه ها، مساجد و هیئت های عزاداری بار می گذارند و میان مردم تقسیم می کنند.
wikijoo: قیمه،_خورش