قیظه. [ ق َ / ق ِ ظَ / ظِ ] ( اِ ) ( اصطلاح تصوف ) لنگ مانندی که درویشان به کمر می بستند و عورت را بدان می پوشاندند و گاهی آن را از زیر بغل چپ و راست برده به پشت گردن گره میزدند. لنگوته. این کلمه را گاه به ضاد هم ضبط کرده اند. ( فرهنگ فارسی معین از مقالات الحنفا ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) لنگ مانندی که درویشان بکمر می بشتند و عورت را بدان می پوشاندند و گاهی آن را زی بغل چپ و راست برده بپشت گرده گره می زدند لنگونه . توضیح این کلمه را گاه بضاد هم ضبط کرده اند .
فرهنگ معین
(قَ یا ق ظَ یا ض ) (اِ. ) لنگ مانندی که درویشان به کمر می بستند و عورت را بدان می پوشاندند و گاهی آن را از زیر بغل چپ و راست برده به پشت گردن گره می زدند، لنگوته .
