قیضه

لغت نامه دهخدا

( قیضة ) قیضة. [ ق َی ْ ی ِ ض َ ] ( ع اِ ) سنگریزه که بدان گرد مغاکچه گردن ستور داغ کنند. و از این معنی است : لسانه قیضة. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

قیضة. [ ض َ ] ( ع اِ ) ریزه استخوان. ( منتهی الارب ). قطعه ای از استخوان ریز و کوچک. ( از اقرب الموارد ). ج ، قیض.

پیشنهاد کاربران

بپرس