قیته

لغت نامه دهخدا

قیته. [ ت َ ] ( ع اِ ) قوت. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). قیت. رجوع به قوت و قیت شود.

قیتَّه به معنی شکم و کواره میباشد. در گویش خاوری