قیت

لغت نامه دهخدا

قیت. ( ع اِ ) قوت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). خورش به اندازه قوام بدن انسان. ( آنندراج ). رجوع به قوت شود.

فرهنگ فارسی

قوت خورش باندازه قوام بدن انسان .

واژه نامه بختیاریکا

قورت

پیشنهاد کاربران

اون قیچ هست که به معنای لوچ هست
لوچ یا انحراف چشم در شخصی
"قیت" در زبان کوردی به معنای "برجسته، بلند شده" است
قورت دادن

بپرس