قیاس ملفوظ

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قیاس ملفوظ، یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای قیاس متشکّل از قضایای ملفوظ است.
قیاس از نظر عقلی یا لفظی بودن مقدمات آن به قیاس معقول و قیاس ملفوظ تقسیم می شود. قیاس ملفوظ یا مسموع، قیاسی است که از قضایای ملفوظه تالیف شده و ذاتا مستلزم قول دیگر (نتیجه) باشد؛ مانند: "زید دانا است، و هر دانایی تواناست، پس زید توانا است". و قیاس معقول، قولی است در عالم ذهن، و ترکیب یافته از قضایای معقوله به نحوی که لذاته قضیه معقوله دیگری از آن حاصل آید.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• تفتازانی، عبدالله بن شهاب الدین، الحاشیة علی تهذیب المنطق.• علامه حلی، حسن بن یوسف، الاسرار الخفیة فی العلوم العقلیة.
۱. ↑ تفتازانی، عبدالله بن شهاب الدین، الحاشیة علی تهذیب المنطق، ص۳۴۱.۲. ↑ ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۲، ص۵۵.۳. ↑ قطب الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۳۹.۴. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، الاسرار الخفیة فی العلوم العقلیة، ص۱۱۸.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس